ONLİNE SINAV ANALİZ

Geleceğimizi bugünden inşâ etmeye yönelmek için "dün" dediğimiz geçmişi bütün verimleriyle kuşatmak gerektiği açık bir hakikattir. Kültürümüz medeniyetimiz, öz kimliğimiz "dün" dediğimiz o geçmişte öylece duruyor. Durduğu zamandan bu zamana, eserlerde kendini gösteriyor.

İstanbul seninle istanbul Seninle yıllar boyu sevdim baharı,
Bir gün uzaklaşsan bu şehirden, Ben ağlardım İstanbul ağlardı.

Bir şair vardır ki, içinde yaşadığı devrin bütün ruhunu şiirine doldurur ve elinde tuttuğu bu elmas bardağın aynasını çepeçevre vuran çevresinin özel ve gölgeli yüzünü gelecek asırlardan öteye taptaze ve dinç pırıltılar halinde aksettirir. Bu, el­bette, büyük bir şairdir. Fakat bundan daha bü­yük bir şair vardır ki, içinde bulunduğu devri de aşar, zamanın dar cetvellerini kırarak varlığın asıl cevherini bulur. Bu iki türlü şairden birincisi­ne örnek Nedîm, ikincisi ise Yunus Emre'dir.

?Babam, sabah kalktığımız kadar cahil, gece yatağa girmenin en büyük günahlardan biri olduğuna inanırdı. Her gün yeniş bir şeyler öğrenmememizi isterdi. Belirli bir şey öğrenmemizi öğrenmek istemezdi,öğrendiğimiz her yeni şeyin bizi bambaşka bir insan yaptığını ve bizleri tekdüzelikten ve sıkıntıdan kurtardığını söylerdi. Akşam yemeğinde öğrendiğimiz bilgileri hep birlikte paylaşırdık.?

Urartular ölülerini oda şeklinde yaptıkları mezarlara gömmüşlerdir. Ölülerin yanına günlük yaşantılarında kullandıkları bazı eşyaları da koymuşlardır.

Kişiden kişiye göre değişebilen ve insanların bireysel düşüncelerini yansıtan bilgilere ?görüş? denir.