(1)Arkadaşım bana bir fıkra anlattı. (2)Öyle komikti ki gülmekten patladım. (3)Sonra ben de ona bildiğim bir fıkrayı anlattım.
?Askerdeki oğluna hözleminden yirmi dört saattir ağlıyor.?
* Evin geçimini üstlenince dünyanın yükünü omuzlarında hissetti. * Bu işi bitirene kadar canım çıktı. * Zavallı kuş yuvasından düşmüş. * Dünya kadar ödevim var.