ONLİNE SINAV ANALİZ

Bir gün kurt, yakaladığı avını yerken boğazına bir kemik batmış. Ne kadar uğraşmışsa da kemiği boğazından çıkaramamış. Gitmedik doktor kalmamış ama nafile, hiç kimse kurdun boğazındaki kemiği çıkaramıyormuş. Hayvanlardan birisi şöyle demiş;"Bu kemiği çıkarsa çıkarsa, ancak leylek çıkarabilir. Çünkü onun çok uzun bir gagası var."

Buğday tarlasının üzerine kuşlar gelirmiş. Bunu öğrenen bir avcı, öğleden sonra kuş ağını alıp tarlaya sermiş. Kuşları beklemeye başlamış. Bir süre sonra kuşlar gelmiş, ağın altına girmiş. Avcı, ağın ucunu çekmiş ve kuşlar ağın içinde kalmış. Avcı ağı toplamaya giderken birden ağ havalanmış.

Siz hiç o ışıkları pırıl pırıl yanan, her yandan müzik seslerinin doldurduğu, cıvıltılı, kahkahalı lunaparkları gece yarısından sonra gördünüz mü? Ben gördüm. Çünkü benim babam lunapark bekçisi.
Bazı geceler babamın yanında kalırım. Babamın küçük bir kulübesi vardır, çarpışan arabalarla atlıkarıncaların arasında. İşte orada çay demler kendisine, oturur. Ama çoğu zaman dışarıdadır, lunaparkın içerisindeki aygıtların arasında döner durur.

Eskiden elektrik olmadığı için sokaklar aydınlık değilmiş. Radyo ve televizyonda yokmuş. Böyle olması, çocukların işine geliyormuş. Alacakaranlıkta sokağa çıkıp oyun oynamanın tadına doyamıyorlarmış.

Kuşlar ağ ile birlikte yavaş yavaş gökyüzüne doğru uçuyorlarmış.

Her yerden daha güzel
Bizim için burası.
Okul, sevgili okul!
Neşe, bilgi yuvası
Güzel kitaplar burada,
Bir çok arkadaş burada.
İnsan nasıl sevinmez,
Böyle yerde okur da.
Senin çatın altına,
Girmez kötü duygular
Bilgi giren yerlerde
Kalmaz artık kaygılar.

Sevgili Dedeciğim;
seni çok özledim. Buralar çok sıkıcı.
Günlerim hiç güzel geçmiyor. Köyde daha güzel geçiyordu. En kısa zamanda yanına geleceğiz. Seni çok seviyorum. Görüşmek üzere, ellerinden öperim.

Arı şehrinde şimdiye kadar eşine rastlanmamış bir çalışma vardı. Keskin vızıltılarla bütün kovan inliyor... Arıların, düşmana karşı yürekleri hınç dolu. Düzgün taburlar ve bölükler hâlinde toplanıyorlar; her biri görevinin ne olduğunu bilerek iş başına koşuyor.

Artık vakit gelmişti. Beyin emri üzerine görevliler ortaya çıktılar. Bunlar, kapının korunmasında ilk önce ileri atılacak kahramanlardı. Düşman hareketlerini öğrenmek için dışarıya gönderilen gözcülerden ikisi de eşek arılarının yaklaştığını haber verdiler.

Şimdi etrafta derin bir bekleme sessizliği vardı. İlk safta çarpışacak olan askerler, üç sıra yaparak kapının önüne dizilmişlerdi.

Eskiden elektrik olmadığı için sokaklar aydınlık değilmiş. Radyo ve televizyonda yokmuş. Böyle olması, çocukların işine geliyormuş. Alacakaranlıkta sokağa çıkıp oyun oynamanın tadına doyamıyorlarmış.

Birkaç kitabı birden okumak? En hoşlandığım şey. Büyük babamın kitaplığından iki üç kitabı alıp odama götürdüğüm ilk gençlik gecelerini anımsıyorum. Büyük babam takılırdı: ?Çok kitabı olandan değil, bir kitabı olandan korkmalı.? Hepsini okur muydum o kitapların? Nerde... Kiminin birkaç yaprağını, kiminin tümünü, kiminin yarısını...

Sevilen bir kitabın bitmesini istemem hiç. Onu bitirmemeye çalışırım elimden geldiğince. Şiir kitaplarını daha çok severim bu yüzden. Tüm olarak okunmazlar, zaman zaman seslenirler. Dışa değil, içe dönük öyküleri bu yüzden üstün tutarım.

Dışımızdakiler sınırlıdır, içimizdekiler öyle mi ya!

Bir gün kurt, yakaladığı avını yerken boğazına bir kemik batmış. Ne kadar uğraşmışsa da kemiği boğazından çıkaramamış. Gitmedik doktor kalmamış ama nafile, hiç kimse kurdun boğazındaki kemiği çıkaramıyormuş. Hayvanlardan birisi şöyle demiş; "Bu kemiği çıkarsa çıkarsa, ancak leylek çıkarabilir. Çünkü onun çok uzun bir gagası var."

Göklerden yücedir ayın, yıldızın,
Dalgalan durmadan sönmesin hızın.
Bu kutsal toprağa bir gün ansızın,
Yürüyüp düşmanlar girmesin sakın.

Yetiştiği çevre, çocuğun konuşmasını etkiler. Değişik çevrelerden gelen çocukların konuşmaları farklı olur. Bu nedenle konuşma hatalarının düzeltilmesi uzun zaman alır.

Horoz her sabah güneş doğmadan öterdi. Çiftlikteki tüm hayvanlar horozun sesiyle uyanırdı. Sadece tembel ördek Paytak uyanmazdı. Paytak, sağır olduğu için horozun sesini duyamıyordu. Paytak?ın sağır olduğunu doktor hindi söylemişti. Hindi yanında sürekli kitap taşırdı ve çok bilgiliydi.

Kitaplar en iyi dostlarımızdır. Onlar hiç şikâyet etmezler. Dilediğimiz yere bizimle gelirler. Bize bilgi vermek için çırpınır dururlar. Bize asla kötülük etmezler. Kısacası kitap, iyi bir yol arkadaşı, bilgi hazinesidir.

Kitaplar en iyi dostlarımızdır. Onlar hiç şikâyet etmezler. Dilediğimiz yere bizimle gelirler. Bize bilgi vermek için çırpınır dururlar. Biz asla kötülük etmezler. Kısacası kitap, iyi bir yol arkadaşı, bilgi hazinesidir.

Sabah kalkar kalkmaz, artık annemin uyarmasını beklemeden, dişlerimi fırçalayıp yüzümü yıkıyorum. Sabahları herkese ?Günaydın!? akşamları ?İyi akşamlar!? demeyi unutmuyorum. Sokakta yardıma muhtaç olanları karşıdan karşıya geçiriyorum. Elindeki torbaları taşıyabileceğim bir yaşlı görmek için gözümü dört açıyorum. Arkadaşlarımın saçını çekmiyorum, defterlerini karalamıyorum. Ama nasıl oluyor bilmiyorum. Bir de bakıyorum ki büyüklerin yaramazlık diye adlandırdıkları şeyleri yine yapıvermişim.

Horoz her sabah güneş doğmadan öterdi. Çiftlikteki tüm hayvanlar horozun sesiyle uyanırdı. Sadece tembel ördek Paytak uyanmazdı. Paytak, sağır olduğu için horozun sesini duyamıyordu. Paytak?ın sağır olduğunu doktor hindi söylemişti. Hindi yanında sürekli kitap taşırdı ve çok bilgiliydi.

Sevgi nedir?
sevgi; "önce ben" yerine sen diyebilmek,
kendinden önce onun mutluluğunu düşünebilmektir.
Onun yanında huzur bulmak güven duymaktır.

Her yerden daha güzel
Bizim için burası.
Okul, sevgili okul!
Neşe, bilgi yuvası
Güzel kitaplar burada,
Birçok arkadaş burada.
İnsan nasıl sevinmez,
Böyle yerde okur da.
Senin çatın altına,
Girmez kötü duygular
Bilgi giren yerlerde
Kalmaz artık kaygılar.

Çoğumuz onu geceleri gökyüzünde parlayan ay dede olarak biliriz. Sanki elle tutacakmışız gibi yakın görünür bize. Geceleri ona hayranlıkla bakarak nasıl olup da onun farklı görünümler aldığını düşünürüz. Üzerindeki koyu lekelerin ne olduğunu merak ederiz.

Birkaç kitabı birden okumak? En hoşlandığım şey. Büyük babamın kitaplığından iki üç kitabı alıp odama götürdüğüm ilk gençlik gecelerini anımsıyorum. Büyük babam takılırdı: ?Çok kitabı olandan değil, bir kitabı olandan korkmalı.? Hepsini okur muydum o kitapların? Nerde... Kiminin birkaç yaprağını, kiminin tümünü, kiminin yarısını...

Sevilen bir kitabın bitmesini istemem hiç. Onu bitirmemeye çalışırım elimden geldiğince. Şiir kitaplarını daha çok severim bu yüzden. Tüm olarak okunmazlar, zaman zaman seslenirler. Dışa değil, içe dönük öyküleri bu yüzden üstün tutarım.

Dışımızdakiler sınırlıdır, içimizdekiler öyle mi ya!

Ali futbol oynıyordu. Birden düşüverdi. Arkadaşları ona güldüler.
Ali "Bu olay sizin başınaza gelse ve gülseler üzülmez misiniz?" dedi. Arkadaşları çok üzüldü.

Yaşar Efendi, Orhan?a bir çift güvercin verdi. Orhanların bahçesinde, eski, tekerleri çıkmış bir yük arabası vardı. Bu araba güvercinlik olarak hazırlandı. Bu iş için Orhan?ın arkadaşları Osman, Selim, Sami ona yardım ettiler. Güvercinler merasimle yeni yuvalarına bırakıldı.
Orhan ve arkadaşları, okuldan çıkar çıkmaz soluğu güvercinlerin başında alıyorlardı. Dördünün de tek üzüntüsü vardı: Bu iki güvercini uçursalar, bunlar muhakkak başka güvercinlerin arasına karışacak, bir daha dönmeyeceklerdi. Oysa güvercinleri uçurmak, onların yuvalarına dönüşlerini beklemek, dördünün de en büyük merakıydı.

Onur, uzayda yol aldıkça yıldızlara yaklaşacağını zannediyordu. Düşündüğü olmadı. Çünkü yıldızlar Dünya?dan çok uzaktı. Bunları düşünürken birden Ay?ı çok yakınında gördü. Ay?a bu kadar çabuk yaklaşmasının nedenini biliyordu. Ay, yıldızlara göre Dünya?ya çok yakındı. Aynı zamanda Dünya?nın uydusuydu. Aracıyla Ay?a inmeye karar verdiğinde çok heyecanlıydı. Tam kontrol masasında gerekli çalışmaları yaparken annesinin sesiyle uyandı.

Ben, dağlarda unutulmuş bir ağaçtım. Yıllarca kendi kendime yaşadım. Bir sabah silkinerek uyandım. İki el, gövdeme ağır bir balta vuruyordu. Derin bir sızı duydum. ?Artık hayatım sona eriyor.? dedim. Meğer aldanmışım.

?Ahmet ile dedesi bir köyde yaşıyordu.?

"Okumak" kelimesinin, dilimizde iki anlamı vardır.

1. Eğitim almak, okula gitmek için okumak
2. Her türlü basılı malzemeyi okumak

Arı şehrinde şimdiye kadar eşine rastlanmamış bir çalışma vardı. Keskin vızıltılarla bütün kovan inliyor... Arıların, düşmana karşı yürekleri hınç dolu. Düzgün taburlar ve bölükler hâlinde toplanıyorlar; her biri görevinin ne olduğunu bilerek iş başına koşuyor.

Artık vakit gelmişti. Beyin emri üzerine görevliler ortaya çıktılar. Bunlar, kapının korunmasında ilk önce ileri atılacak kahramanlardı. Düşman hareketlerini öğrenmek için dışarıya gönderilen gözcülerden ikisi de eşek arılarının yaklaştığını haber verdiler.

Şimdi etrafta derin bir bekleme sessizliği vardı. İlk safta çarpışacak olan askerler, üç sıra yaparak kapının önüne dizilmişlerdi.

Onur, uzayda yol aldıkça yıldızlara yaklaşacağını zannediyordu. Düşündüğü olmadı. Çünkü yıldızlar Dünya?dan çok uzaktı. Bunları düşünürken birden Ay?ı çok yakınında gördü. Ay?a bu kadar çabuk yaklaşmasının nedenini biliyordu. Ay, yıldızlara göre Dünya?ya çok yakındı. Aynı zamanda Dünya?nın uydusuydu. Aracıyla Ay?a inmeye karar verdiğinde çok heyecanlıydı. Tam kontrol masasında gerekli çalışmaları yaparken annesinin sesiyle uyandı.

Kuzunun biri su içiyormuş.
Aç bir kurt çıkagelmiş yukarıdan:
?Sen kim oluyorsun da
Suyumu bulandırıyorsun benim??

Horoz her sabah güneş doğmadan öterdi. Çiftlikteki tüm hayvanlar horozun sesiyle uyanırdı. Sadece tembel ördek Paytak uyanmazdı. Paytak, sağır olduğu için horozun sesini duyamıyordu. Paytak?ın sağır olduğunu doktor hindi söylemişti. Hindi yanında sürekli kitap taşırdı ve çok bilgiliydi.

Buğday tarlasının üzerine kuşlar gelirmiş. Bunu öğrenen bir avcı, öğleden sonra kuş ağını alıp tarlaya sermiş. Kuşları beklemeye başlamış. Bir süre sonra kuşlar gelmiş, ağın altına girmiş. Avcı, ağın ucunu çekmiş ve kuşlar ağın içinde kalmış. Avcı ağı toplamaya giderken birden ağ havalanmış.

OKUYAN İNSAN DAHA BİLGİLİ VE ELBETTE DAHA BAŞARILI OLUR
Bilgi ve bilişim çağında yaşıyoruz. Başarının en önemli kaynağı bilgidir.Bacon: ‘Bilgi, güçtür.’ der. Başarılı yazarlar, ömürlerinin yarısını okuyarak geçirmişlerdir. Hayatta başarılı ve mutlu olmak için okuma alışkanlığı edinmemiz gerekir. Kahvelerde, meyhanelerde vakit öldüren insanların çoğu, okuma alışkanlığı edinememiş kimselerdir.
Voltaire: ‘Okuma, ruhu yüceltir.’ demiş. “Güneş dünyayı, kitap insanları aydınlatır. Çocukları kitapla beslemeyen ulusların sonu acıdır.”

Yaşar Efendi, Orhan?a bir çift güvercin verdi. Orhanların bahçesinde, eski, tekerleri çıkmış bir yük arabası vardı. Bu araba güvercinlik olarak hazırlandı. Bu iş için Orhan?ın arkadaşları Osman, Selim, Sami ona yardım ettiler. Güvercinler merasimle yeni yuvalarına bırakıldı.
Orhan ve arkadaşları, okuldan çıkar çıkmaz soluğu güvercinlerin başında alıyorlardı. Dördünün de tek üzüntüsü vardı: Bu iki güvercini uçursalar, bunlar muhakkak başka güvercinlerin arasına karışacak, bir daha dönmeyeceklerdi. Oysa güvercinleri uçurmak, onların yuvalarına dönüşlerini beklemek, dördünün de en büyük merakıydı.

?Sinan odasında keyifle kitap okuyor.?

Ali çarpma yapmasını bilmiyordu. Öğretmenine çarpma nasıl yapılır diye sordu. Öğretmeni Ali'ye çarpmayı öğretti.
Ali çok mutlu oldu.