ONLİNE SINAV ANALİZ

Yaşar Efendi, Orhan?a bir çift güvercin verdi. Orhanların bahçesinde, eski, tekerleri çıkmış bir yük arabası vardı. Bu araba güvercinlik olarak hazırlandı. Bu iş için Orhan?ın arkadaşları Osman, Selim, Sami ona yardım ettiler. Güvercinler merasimle yeni yuvalarına bırakıldı.
Orhan ve arkadaşları, okuldan çıkar çıkmaz soluğu güvercinlerin başında alıyorlardı. Dördünün de tek üzüntüsü vardı: Bu iki güvercini uçursalar, bunlar muhakkak başka güvercinlerin arasına karışacak, bir daha dönmeyeceklerdi. Oysa güvercinleri uçurmak, onların yuvalarına dönüşlerini beklemek, dördünün de en büyük merakıydı.

Ben, dağlarda unutulmuş bir ağaçtım. Yıllarca kendi kendime yaşadım. Bir sabah silkinerek uyandım. İki el, gövdeme ağır bir balta vuruyordu. Derin bir sızı duydum. ?Artık hayatım sona eriyor.? dedim. Meğer aldanmışım.

Çoğumuz onu geceleri gökyüzünde parlayan ay dede olarak biliriz. Sanki elle tutacakmışız gibi yakın görünür bize. Geceleri ona hayranlıkla bakarak nasıl olup da onun farklı görünümler aldığını düşünürüz. Üzerindeki koyu lekelerin ne olduğunu merak ederiz.

Arı şehrinde şimdiye kadar eşine rastlanmamış bir çalışma vardı. Keskin vızıltılarla bütün kovan inliyor... Arıların, düşmana karşı yürekleri hınç dolu. Düzgün taburlar ve bölükler hâlinde toplanıyorlar; her biri görevinin ne olduğunu bilerek iş başına koşuyor.

Artık vakit gelmişti. Beyin emri üzerine görevliler ortaya çıktılar. Bunlar, kapının korunmasında ilk önce ileri atılacak kahramanlardı. Düşman hareketlerini öğrenmek için dışarıya gönderilen gözcülerden ikisi de eşek arılarının yaklaştığını haber verdiler.

Şimdi etrafta derin bir bekleme sessizliği vardı. İlk safta çarpışacak olan askerler, üç sıra yaparak kapının önüne dizilmişlerdi.

Yetiştiği çevre, çocuğun konuşmasını etkiler. Değişik çevrelerden gelen çocukların konuşmaları farklı olur. Bu nedenle konuşma hatalarının düzeltilmesi uzun zaman alır.

Kitaplar en iyi dostlarımızdır. Onlar hiç şikâyet etmezler. Dilediğimiz yere bizimle gelirler. Bize bilgi vermek için çırpınır dururlar. Bize asla kötülük etmezler. Kısacası kitap, iyi bir yol arkadaşı, bilgi hazinesidir.

Sevgili Dedeciğim;
seni çok özledim. Buralar çok sıkıcı.
Günlerim hiç güzel geçmiyor. Köyde daha güzel geçiyordu. En kısa zamanda yanına geleceğiz. Seni çok seviyorum. Görüşmek üzere, ellerinden öperim.

Horoz her sabah güneş doğmadan öterdi. Çiftlikteki tüm hayvanlar horozun sesiyle uyanırdı. Sadece tembel ördek Paytak uyanmazdı. Paytak, sağır olduğu için horozun sesini duyamıyordu. Paytak?ın sağır olduğunu doktor hindi söylemişti. Hindi yanında sürekli kitap taşırdı ve çok bilgiliydi.