SORU BANKASI - ÇALIŞMA KAĞIDI AYRINTILARI

"İnsanların yararlanabilecekleri ekonomik kaynaklar üç grupta toplanabilir. Bunlardan biri doğal kaynaklardır. Toprak, su, madenler vb. doğal kaynakları oluşturur. Bir toplumdaki insanlar ile bu insanların becerileri, insan kaynakları olarak bilinen ikinci grubu oluşturur. Diğer bir grup ise yatırım mallarıdır. Bunlar da üretim için gerekli alet ve makinelerden oluşur."

HEYECANLI BİR AV

            Balığa çıkmak için güneşin doğmasını iple çekiyordum. Çünkü yarın sabah erkenden arkadaşlarla balık avına çıkacağız. Nihayet güneş doğdu. Aceleyle birşeyler atıştırdım. Olta takımımı da alarak bisikletime atlayıp derenin yolunu tuttum.

Dereye varır varmaz arkadaşlarımı orada gördüm. Hepsi beni bekliyordu. Hepimiz oltalarımızı hazırladık ve sırayla dereye fırlattık. Artık kim önce balık tutacak diye merakla beklemeye başladık. Çok geçmeden oltamın iyice gerildiğini fark ettim. Heyecanla ve güçlükle oltamı çekmeye başladım. Az sonra gözlerime inanamadım. Oltamın ucunda kocaman bir balık sağa sola oynuyordu. Beş altı kiloluk bir sazan balığı yakalamıştım. Arkadaşlarım ıslıklar çalarak beni kutladılar. Ardından birkaç balık daha yakaladım. Arkadaşlarımda benim kadar yakalamışlardı. Balıkların bir kısmını derenin kenarında pişirip yedik. Geri kalanlarını da eve götürdük.

“ Çanakkale Cephesinde bir tepeyi bekleyen askerlerin Conkbayırı’na doğru koşarak kaçtıklarını gören Atatürk hemen önlerine çıktı.

—    Niçin kaçıyorsunuz? Dedi.

—    Efendim düşman…

—    Nerede düşman?

—    İşte, diye karşıki tepeyi gösterdiler. Düşmanın avcı hattı o tepeye erişmek üzereydi. Askerlere:

—    Düşmandan kaçılmaz! Diye haykırdı.

—    Cephanemiz kalmadı, dediler.

—    Süngünüz var, dedi. Süngü taktırıp yere yatırdı. Düşman da bunu bir çarpışma hazırlığı sanarak yere yattı, o yüksek tepeye erişemedi.

Süleyman hayvanları çok seviyordu. Her sabah ilk işi ahıra gitmekti. Karagözlü danasını çok seviyordu. Çünkü dedesi Karagözlü’yü ona hediye etmişti. Karagözlü çok sevimliydi. En büyük zevki oyun oynamaktı. Yonca yemek çok hoşuna gidiyordu. Ayaklarında beyaz lekeler vardı. Sırtı ise siyahtı.

    Süleyman bir gece yarısı ahırdan garip sesler duydu. Dedesini ve ninesini uyandırdı. Ahıra girdiklerinde Karagözlü’nün annesinin yerde yattığını, kendisinin de ahırın kapısında durduğunu gördüler. Dedesi hemen veterinere telefon etti. Veteriner Karagözlü’nün annesine iğne yaptı. Kısa süre içinde iyileşti. Süleyman artık çok mutluydu.”