Hepimiz anne ve baba olarak çocuklarımıza iyi bir gelecek hazırlamak ve mutlu çocuklar yetiştirmek isteriz.Bunun nasıl yapılacağı konusunda da sıkıntı çekeriz. Bunun “motivasyon” olduğunu ve nasıl kazanılması gerektiğini de zaman içinde öğreniriz. Ve çoğu zaman bunu bilinçli veya bilinçsiz yaparız.
Ve yine biliriz ki ; bir çocuk en büyük desteği önce ailesinden alır.Ve yine en büyük sevgiyi ailesinden alır.Sevildiğini ,önemsendiğini, değer gördüğünü fark eder. Ve bu çocuklarda farkındalık duygusunu geliştirir. Sonuçta mutlu ,gülen çocukların etrafımızdaki varlığını hissederiz.
Evde ki çatışmalar ve sorunlar çocuğun iç dünyasında kızgınlık ve psikolojik nedenlerle verimsizleşmesine neden olur.Bizde öğretmen olarak bunların sınıftaki yansımalarını çok iyi görürüz. Öğrencinin başarısı ciddi olarak düşer..ileriki yıllarda da biriken ve çözülmeyen sorunlar yumağı onu farklı çözümsüzlüğe ulaştırır.
Bizler anne ,baba ve öğretmen olarak neler yapmalıyız? Çocuklarımızla nasıl konuşmalı ve onlara nasıl davranmalıyız? Sorusu bizim çocuklarımızla olan bakış açımızı ve onları tanıma eğilimi geliştirmemizi sağlayacaktır. Bunun adı “motivasyondur.”
Bunun yapılması hem çok kolay hem de çok zordur. Çünkü; her çocuk için kullanacağınız farklı bir dil kalıbı vardır. Yani her çocuk aynı dilden anlamaz ve ya biz onlarla aynı dilden konuşamayız..
Yani çocuklarımıza “ sen benim evladımsın, ben seni çok seviyorum, sen benim için önemlisin ve değerlisin. Sen olmazsan ben anne veya baba olamazdım. Ve ben her zaman senin yanındayım.” İfadesi çocuklarımızın güven duygusunu geliştirecektir. Bu dilin adı” BEN “ dilidir.
Çocuklarımızla konuşurken dikkat edeceğimiz önemli bir konu da net ifadelerle anne ve baba olarak ortak dil kullanma özelliğidir. Yine bu konuşmaları yaparken çocuğumuzun yaşı ve algılamasına dikkat etmeliyiz .Ve karışık uzun cümleler yerine kısa,öz ve anlaşılır ve doğru ifadeler kullanmalıyız.
Ve yine bizler öğretmen olarak biliriz ki; evden doygun gelen öğrencilerin özgüven duygusunun güzelliğini pek çok şekilde yaşarız.Ve yine Kimi zaman çocuklarımızla yumuşak ifadeler kimi zamanda olumsuz ifadeler onların kendilerini görmelerini sağlayacaktır. Örneğin: “ İyi ki sen benim çocuğumsun ve ben seninle gurur duyuyorum.” Veya gördün mü işte? Bu çalışmayı yapmadığın için koca bir yılın heba olacak. Ve arkadaşların sınıflarını geçerken sen sınıfta kalmış olacaksın”. Sözleri onlara daha etkili olacaktır.
Anne baba olarak biliriz ki ; iki çocuğumuz da birbirlerine benzemezler.Biz onların anne ve babasıyız ama onlar her şeyleriyle bizim dışımızda farklı yapıya sahiptirler.
Size kendimden bir örnek vermek istiyorum .Oğlum yeni yürümeye başlamıştı ve sık sık ağlayarak kucağıma almamı istiyordu.Elimde olan eşyalar nedeniyle bunu yapamıyordum. “Bak bu eşyalar çok ağır ve ben bunları taşıyamıyorum. Ve biliyorum ki sen bana yardım edeceksin. Bunu yaparsan çok kolay yürümüş olursun.“ Dedim ve her adımda ona teşekkür ederek yolu bitirmiştik…
Yine çocuklarımızın en büyük sıkıntısı ders çalışma. Eve yorgun gelen çocuklarımız için ödevler bir kabustur.Ve bu çalışmayı bizimle yapmak ister. Eğer bu konuda hep destek verirsek ona iyilik yapmış olmayız. Gelişmeyen sorumluluklar ileride ciddi sıkıntı yaratacaktır.Şimdi yapacağımız yardım ileride de yapabilecek miyiz? Buna gücümüz ve bilgimiz yetecek mi?
İşte yine karşımıza planlı yaşama alışkanlığının ilkokul 1. sınıftan itibaren hayata küçük adımlarla geçirilmesi gereğini önümüze koyuyor.Çocuklarımızla yapacağımız uygun ders çalışma programı yine çocuklarımızın kişisel özelliğine uygun olarak hazırlanmalıdır.Ev deki kurallar net konulmalıdır. ( Bilgisayar, oyunlar tv izleme ) de mutlaka çocukla beraber hazırlanmalı onun görüşlerine değer verilmeli ama kesin uyulmalı sözü alınmalıdır.
Unutmayalım ki; Yaptığımız her çalışma çocuğumuzun ruhsal,bedensel ,zihinsel gelişimine yardımcı olacaktır.Ve bizim sağlıklı desteğimiz onların sağlıklı birer birey olarak yetiştirmemizi ve topluma kazandırmamızı sağlayacaktır.
Bu konuda size üç altın öneri vermek istiyorum:1- Sabırlı olmak 2- Sabırlı olmak 3-Sabırlı olmak
Ve yine unutmayalım dünyanın en zor mesleği” anne ve baba olmaktır.”
Sevgiyle kalın ….
Bu yazarın yazılarını www.idealistogretmenler.com sitesinde de takip edebilirsiniz.