Eli değnek tutar tutmaz Çoban oldu;
Sardılar sırtına bazlamayı On altı yıl güne verdi karnını,
On altı yıl koyun güttü, kavalsız İnsanlardan ağayı tanır,
Adını bilmez sorarsan, Hayvanlardan Karabaş?ı Günü yetti, bıyığı bitti, Okundu künyesi, Gitti, davulsuz zurnasız.

Eleştirmenin bir sanatçı ya da eseri hakkındaki değerlendirmeleri, görüşleri elbette önemlidir. Ancak bu, eleştirmenin bir sanatçı ya da eseriyle ilgili her şeyi söyleyeceği anlamına gelmez. Eleştirinin de bir sınırı olmalıdır. Eleştiri­de neyin söyleneceği, neyin söylenmeyeceği bilinmelidir. Görüşler açıklanırken ifadeler doğru seçilmelidir. Kelime ve cümlelerin vur­gusu doğru saptanmalıdır. Uzmanlık alanı dı­şındaki bir konuda görüşler açıklanmamalıdır. Aksi takdirde böyle bir eleştirinin okur gözünde bir saygınlığı kalmaz.

Ne vefasız geçmişten
hayır var Ne gelecekler imdada koşar Çoktandır
tekneyi aldı sular
Çoktandır ümitler sende ölüm

1 Nihayet romanı bitirdi.
2.Bu onun, üzerinde kuyumcu titizliği ile çalıştığı en önemli eseriydi. 3.Uzun süredir güzel bir roman üzerinde durmadan çalışıyordu. 4.Şimdi merek içindeydi, acaba bu eseri diğerleri gibi beğenilecek mi? 5. Eserine gururla baktı.

Bir okul çocuğuna göre dışarısı, okul duvarların dışında karışanı olmayan uçsuz bucaksız yer demektir. Bir hasta için dışarısı, yasaksız bir yerdir. Bir mahkûm için dışarısı, hürriyetin bir diğer adıdır.

Diller buz dağı gibidir. Onların, suyun üstünde görünenden daha çok, altında olan kısımları vardır. Zaten bir dili iyice bilmenin dilde kalem oynatmanın yolu ?da suyun altında kalan kısmı keşfetmeye bağlıdır. Şair ya da yaza olmak istiyorsanız, bu buz dağlarının altını keşfedin.

Bir eserin oluşumunda plan çok önemlidir. Ayrıntısına kadar düşünülmüş bir plan yapılmadığı zaman nitelikli bir eserin ortaya çıkması oldukça zordur. Bu eser ortaya çıkarsa oldukça karmaşık olur. Çünkü eserin yazılması rastlantılara bırakılmış olduğundan, eserin basit bir bölümüne gereğinden fazla önem verilebilir.

O zaman başından
aşkındı derdi
Mermerci oyardı,
taşı delerdi Kaç yanık yolcuya soğuk su verdi.

Düşünme, insanın en temel özelliğidir. İnsan düşünmeyince hür olamıyor. Bu yüzden hep düşünüyor. Bununla da yetinmiyor. Düşündüğünü söylemek istiyor. Söylemezse, yine kendini hür hissetmiyor. Düşündüğünü söyleyerek çevresindekiler bilinçlendiriyor. Böylece hem kendisi hem çevresindekiler mutlu oluyor.

Taşlıca Koyu?na girişte, sağınızda, tepelere yaslanmış mezarlar karşılayacak sizi önce. Sonrasında koya asını veren bedri rahmi Eyüboğlu?nun fırçasından çıkmış, bir kaya üzerine resmedilmiş bir balık resmi? Boynuz Bükü? nü günlük ağaçlarının kokusu, size gündüz düşleri gördürecek güzellikte.

Bahçede ılık bir rüzgârla palmiye ağaçları hafif hafif sallanıyor. Hava bin bir türlü güzel çiçek kokusuyla dolu. Bahçe boydan boya amber çiçekleriyle kaplı.

Yazar kelimelerle düşünür. Kelime hazinesi güçlü olanlar diğerlerine göre daha sağlıklı ve etkili eserler ortaya koyar. Shakespeare?in eserlerinde seksen bin Goethe?nin eserlerinde elli bin civarında kelime kullanıldığı kelime hazinesinin önemi anlaşılacaktır.

Doğu yamacı yemyeşil ormanlarla örtülü olan Gülveren tepesinin yamasında çırılçıplak. Çünkü oraya bir köy sokulmuş bütün yamaç çizgi çizgi sel yatakları, kısır tarlalar ve ciflerle allak bullak olmuş.

Süs, lüks denebilecek hiçbir hâlini bilmiyorum. Pek sade giyinir, saatine altın kordon takmayacak kadar süs eşyasından nefret eder, kolonyadan başka hiç­bir koku sürünmez, işlemeli gömlekler, mendiller kullanmaz, altın başlı baston taşımaz, hele paradan âdeta tiksinirdi. Mecbur kalmadıkça paraya Elini sürmezdi. Gençliğinde kalemi ile kazandığı maaş olarak aldığı parayı bile hemen babasına getirirdi.

Derneğin eğitim ve öğretim çalışmaları arasında ço-cuklara enstrüman öğretmek, müzik kültürü vermek, seslerini geliştirmek; yoksullara müzik öğretmek; yüksek okul öğrencileri arasındaki kabiliyetleri tanıtmak; bunlara, yetişmeleri için ödünç para vermek veya burs sağlamak gibi faaliyetler yer alıyordu. Dernek bu işleri yürütebilmek için çeşitli kollara ayrılmıştı.

Kişinin titiz olanı, olmayanı, işini gerçekten seveni, sevmeyeni vardır. Titiz olan, işine gerçekten gönül vermiş olan, sürekli güçlüklerle karşılaşır; onları kendisi oluşturur. Titiz olmayanlar İse gönülleri de düşünceyi de körelten kolaylıktan ne yapsalar kurtulamaz; sonra da: ?Çabucak başarıyoruz işte!? diye övünürler.

Dar kapısından başka aydınlık girecek hiçbir yeri ol­mayan dükkânında tek başına, gece gündüz kıvıl­cımlar saçarak çalışan Koca Ali, tıpkı kafese kon­muş terbiyeli bir aslanı andırıyordu. Uzun boylu, iri pençeli, kalın pazılı, geniş omuzlu bir pehlivandı. On senedir bu karanlık içinde ham demirden dövdüğü kılıç namluları bütün Anadolu?da, bütün Rumeli?de, sınır boylarında büyük bir nam kazanmıştı.

I. Örneğin kürsü, rahle gibi tahta eşya üzerine ya­pılan süsler oyma, kakma işleridir.
II. Demirin eğil­mesi, bükülmesi ile yapılan süsü tahtada, tahtaya özgü süsü çinide görmek mümkün değildir.
III. Mer­meri yontma yoluyla hangi süs yapılabilirse sa­natkâr, mermere o süsü yapmıştır.
IV. Süsler, süsle­nen maddeye göre değişir.

Sahne dediğimiz üç duvarlı dünyanın güneşi, yağmuru, rüzgârı, sarayları... yalancı olduğu hâlde, orada yaşanan hayat, duyulan zevk, çekilen ıstırap seyirciye hiç de yalancı gelmez. Aksine, o kadar gerçek hissini verir ki bizi kendine asıl hayattan daha sıkı bir şekilde bağlar. Perde kalkar kalkmaz görünmeyen sihirli kuvvetler tarafından kendi dünyamızdan çekilip alınırız. Oyun boyunca, biz artık kendimiz olmaktan çıkar, başka ve âdeta kendimize yabancı insanlar hâline geliriz.