Kız Kulesi'nin aşkıydı bu. İnşa edilip yerine konduğu günün ertesi sabahında günün ilk ışıklarıyla Kız Kulesi'ni görmüş ve vurulmuştu ona. Omuzlarına gün ışığı dökülen ve yakamozların rengine boyanan bu ince endamlı güzel, ilk görüşte çalmıştı köprünün kalbini ve köprü bütün hayatını onu seyretmekle geçirdi. Üzerinden gelip geçenler bu aşkın farkında bile değildi. Aslında köprü de üzerindeki yükün farkında olmadı hiç. Ayaklarını serin sulara salıyor, Marmara'yı ve Kule'yi düşünüyor...

Gelir kirpiklerime ölmüş birinin uykusu
Bilmediğim adamlar çalar rüyalarımdan.
Enginlerin üzerinde yüzen bir an;
Yaşamanın sathında benim beyaz bir kuğu

Bir köşeye büzülüp Böyle susmazdım ama Kapılardan süzülüp Gece doldu odama.

Adapazarı'nın kuzeyindeki Karasu ilçesinin batısında Karadeniz'e dökülen Sakarya, bu bölgede tam delta özelliği sergilemeyen bir delta yaratmış.Doğuda Melen Çayı'na, batıda ise Karaboğaz gölü'ne kadar uzanıyor delta

Çoban kaval çaldı, sordu bülbüle: "Sürülerim hani, ovam nerede?" Bülbül sordu boynu bükük bir güle: "Şarkılarım hani, yuvalarım nerede?"

Onun "Sanat" şiiri, memleket şiir akımının temel felsefesini dile gitirir. Dikkati çeken en önemli becerilerinden biri de dilindeki ve üslu-bundaki tabiilik ve sevimliliktir. Şiirlerinde, konuşulan Türkçe'nin bütün güzelliklerine rastlanır. Suda Halkalar, Çoban Çeşmesi, Bir Ömür Böyle Geçti, Akarsu ve Akıncı Türküleri önemli şiir kitaplarıdır. "Yıldız Yağmuru" tek romanıdır. Bütün bunların yanında piyesler de yazmıştır.

Artık ana dili büsbütün işitilmez olmuştu. Hasan köşeye büzüldü; bir şeyler soran olsa da susuyordu, yanakları pençe pençe, al al olarak susuyordu. Portakal bahçelerine dalmış, göğsünde bir katılık, gırtlağında lokmasını yutamamış gibi bir sert düğüm, hep susuyordu. Fakat hem tümüyle çiçek açmış, hem yemişlerle donanmış güzel, ıslak bahçeler de tükendi; zeytinlikler de seyrekleşti. Yamaçlarında keçiler otlayan kuru, yalçın, çıplak dağlar arasından geçiyorlardı.

Mehtap on beşindedir Havuzdaki fıskiye, Belki tutarım diye Mehtabın peşindedir.

Geceleyin bir ses böler uykumu, içim ürpermeyle dolar: "Nerdesin?" Arıyorum yıllar var ki ben onu Aşıkıyım beni çağıran bu sesin.

Çamların kulağımda ikide bir, bir ağızdan fısıldadıkları gizli derdin ne olduğunu anlamıyor, meşe yapraklarının ara sıra, hep birden düştükleri nazlı aceleciliğin sebebini bulamıyordum.

Pahalılık gidiyor, gemi almış azıya
Enflasyon tavşan oldu, bizler döndük tazıya Orta demek layık mı bu yokluğa, yazıya Allah bu belayı alnımızdan kazıya

Sazlıklarda sessizce süzülürken
kayıklar, Ay sularda bir hasta
kadın gibi sayıklar.

Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş! İller, göller, kıtalar aşmak. Ne hoş deniz deniz dolaşmak Düşünceler gibi başıboş

Ne hoştur kırlarda yazın uyumak Bulutlar ufukta beyaz bir yumak Ağaçlar bir derin hülyaya varmış Saçından yepyeni teller ağarmış.