(1) O kadar insan arasında beni nasıl fark etti anlayamadım.
(2) Birkaç gündür görüşemedi­ğimiz Mehmet?le hem yürüdük hem konuştuk.
(3) Fıstıklı caddesine gelinceye kadar, günlük olaylardan söz ettik.
(4) Böylece yavaş yavaş yokuşu çıktık.

Bir gece bir odada dört arkadaş toplandık Bir uzak rüya olan geçmiş günleri andık Gözlerimiz yaşlıydı, gönüllerimiz mahzun Hepimiz memleketten konuştuk uzun uzun.

Yazmak, zamanla olgunlaşacak bir olgu. Yaza yaza anlatımınızı bulacaksınız. İlk başta yığın­la hata yapacaksınız, yazdıklarınızı hiç beğenmeyeceksiniz.. Ama yrtmadan yazmaya devam edeceksiniz. Gün geçtikçe yazılarınızın güzel­leştiğini göreceksiniz. Giderek yazdıklarınızla yazmak istedikleriniz örtüşecek. Yazdıklarınız­da kendiniz olmaya başlayacaksınız. Şiirlerini­zi, öykülerinizi, anılarınızı okuyanlar, bu onun yazısı diyecekler. Bu söyleyiş güzelliği, bu ifa­deler ona özgü, diyecekler. İşte bunlar denme­ye başlandığında artık yazarsınız.

Her şey gibi yazı yazmanın da kendine özgü kuralları vardır. Yazının kuralsız olması zaten düşünülemez. Bu kurallardan ilki yazmanın nasıl olacağını öğrenmektir. Bunun yolu da ya­zı işini ustalıkla yapanların eserlerini okumak­tan geçer. Bununla sanatçının yazma işini na­sıl yaptığına dair ipuçları edinmek mümkün olur. Aynı zamanda bilgi bakımından dolmayı da sağlar kitap okumak. Okuya okuya, bilgi bakımından dola dola devam eden sürecin ar­dından .

Roman, ilkokula giden bir çocuğun günlükle­rinden oluşuyor. Aslında bu, bir çocuğun gün­lüklerinden hareketle çocuk eğitimini ele alan, geleceğin büyüklerinin, bugünün küçüklerinin nasıl olması gerektiğini bir çocuğun yaşamın­dan hareketle anlatan bir roman. İşin aslı ?Kızım sana söylüyorum, gelinim sen anla.? atasözü- nün özüne uygun bir anlatımı var romanın.

Bilim edinmek, et ya da balık satın almaktan çok daha zor bir iştir. Çünkü satın aldığınız nesneyi bir kaba kor eve götürürsünüz. Nasıl olduğunu yakından da görebilir, ne kadarını ne zaman yiyeceğinizi düşünürsünüz. Bilimler öyle mi ya? Ruhumuzdan başka bir kaba ko­yamayız onu. Somut değil, soyuttur. Soyut ol­duğu için de niteliğini belirlemek zordur.

Genç şairlerin güzel bir dizesine rastlamak be­ni mutlu ediyor. 0 dizeyi yakama takıp sokak­larda dolaşasım geliyor. Gençlerin cesareti, kuşkulu bakışı bende saklanmış, susmuş şey­leri açığa çıkarıyor. Formüle edilmiş, paketlen­miş bir şiir anlayışları yok bu genç şairlerin. İş­te bu yüzden herkesi şaşırtan başarılı eserler veriyorlar.

Güzel sanatlardan biri üzerinde, tek ve en gü­zel eseri ortaya koyabilmek için derin bilgiye, geniş kültüre ve güçlü bir iradeye sahip olmak gerekir. ?. Onun, bilgi elde etmek için top­lumsal bir kurum olan okula gitmeye, milleti­nin tarihine uzanmaya, kendisinden önceki sanatçıların yaşamını incelemeye ihtiyacı var­dır. Sanatçı, bu kaynaklardan elde ettiği bilgi­leri kendisinde toplayan, değerlendiren ve on­lardan yeni eserler ortaya çıkaran kişidir.

Bir süredir, gazeteleri takip etmedim. Hangi gazeteyi elime alsam ruh sağlığımı bozan yı­ğınla haberle karşılaşıyorum. Hangi sayfayı açsam sinirleneceğim bir haber buluyorum. İyi duygularla güne başlamışken gazeteler saye­sinde biraz sinirli, biraz hüzünlü, biraz bıkkın bir havaya bürünmekten kurtaramıyorum ken­dimi. Ben de, yaklaşık beş ay oldu, onlara bak­mamaya karar verdim.

İnsan, sebepsiz yere duygulanmaz. İnsanı duy­gulandıran değişik kaynaklar vardır. Duygula­rın kaynağı, insanın hayatını devam ettirmesi için gereklidir. Sanatın da bu anlamda bir amacı vardır ve insanın duygulanma gereksi­nimine yanıt verir o. Öyleyse sanat, insanın ya­şamını sürdürme çabasına katkı yapar. Çünkü sanat da insanın duygularını harekete geçiren bir kaynaktır.