Ömer, önemli olayları günlüğüne düzenli ola­rak yazmaktadır.

(1) O kadar insan arasında beni nasıl fark etti anlayamadım.
(2) Birkaç gündür görüşemedi­ğimiz Mehmet?le hem yürüdük hem konuştuk.
(3) Fıstıklı caddesine gelinceye kadar, günlük olaylardan söz ettik.
(4) Böylece yavaş yavaş yokuşu çıktık.

Bir gece bir odada dört arkadaş toplandık Bir uzak rüya olan geçmiş günleri andık Gözlerimiz yaşlıydı, gönüllerimiz mahzun Hepimiz memleketten konuştuk uzun uzun.

Yazmak, zamanla olgunlaşacak bir olgu. Yaza yaza anlatımınızı bulacaksınız. İlk başta yığın­la hata yapacaksınız, yazdıklarınızı hiç beğenmeyeceksiniz.. Ama yrtmadan yazmaya devam edeceksiniz. Gün geçtikçe yazılarınızın güzel­leştiğini göreceksiniz. Giderek yazdıklarınızla yazmak istedikleriniz örtüşecek. Yazdıklarınız­da kendiniz olmaya başlayacaksınız. Şiirlerini­zi, öykülerinizi, anılarınızı okuyanlar, bu onun yazısı diyecekler. Bu söyleyiş güzelliği, bu ifa­deler ona özgü, diyecekler. İşte bunlar denme­ye başlandığında artık yazarsınız.

Her şey gibi yazı yazmanın da kendine özgü kuralları vardır. Yazının kuralsız olması zaten düşünülemez. Bu kurallardan ilki yazmanın nasıl olacağını öğrenmektir. Bunun yolu da ya­zı işini ustalıkla yapanların eserlerini okumak­tan geçer. Bununla sanatçının yazma işini na­sıl yaptığına dair ipuçları edinmek mümkün olur. Aynı zamanda bilgi bakımından dolmayı da sağlar kitap okumak. Okuya okuya, bilgi bakımından dola dola devam eden sürecin ar­dından .

Roman, ilkokula giden bir çocuğun günlükle­rinden oluşuyor. Aslında bu, bir çocuğun gün­lüklerinden hareketle çocuk eğitimini ele alan, geleceğin büyüklerinin, bugünün küçüklerinin nasıl olması gerektiğini bir çocuğun yaşamın­dan hareketle anlatan bir roman. İşin aslı ?Kızım sana söylüyorum, gelinim sen anla.? atasözü- nün özüne uygun bir anlatımı var romanın.

Bilim edinmek, et ya da balık satın almaktan çok daha zor bir iştir. Çünkü satın aldığınız nesneyi bir kaba kor eve götürürsünüz. Nasıl olduğunu yakından da görebilir, ne kadarını ne zaman yiyeceğinizi düşünürsünüz. Bilimler öyle mi ya? Ruhumuzdan başka bir kaba ko­yamayız onu. Somut değil, soyuttur. Soyut ol­duğu için de niteliğini belirlemek zordur.