ATATÜRKTEN ANILAR

Kurtuluş Harbi İçinde Halkın Durumu

(Halil Nuri YURDAKUL’DAN)

    İnönü Harpler öncesi birliklerimiz, çok ciddi bir askeri eğitime tutulmuşlardı.Ayrıca askeri bölgelere,Yunanlılara haber ulaştırırlar korkusuyla hiçbir sivil  şahıs sokulmuyordu.

    Bir gün karargah penceresinden,eğitim yapan askeri birliğin atları arkasında koşup , eteklerine  birbirlerini iterek ve kapışarak bir şeyler dolduran kadınlar  gördüm.Hemen emir erime emir vererek,o kadınlar ne topluyorlarsa onlarla beraber  karargahıma alıp getirmesini emrettim.

    Az sonra emir  erim, dört beş köylü kadınını eteklerine topladıkları şeylerle  beraber odama getirdi.

  Kadınlar iyice korkmuş, renkleri sapsarı , bana yalvarmaya başlamışlar ve suçsuz olduklarını söylemeye çalışıyorlardı.

  Zavallıların renkleri belli olmayan yüzlerce yamalı  giysileri içinde,üstleri başları adete dökülüyordu..

  Eteklerini  açtırdığımda  eteklerinin at pislikleri ile dolu olduğunu gördüm. Bunları  ne yapacaklarını sordum.

 İçlerinden birisi dışkı içinden bir arpa tanesi bulup bana göstererek.”Ha bunları toplar,fışkıdan(at pisliği) ayırır.temizler,yıkar öğütür ekmek yaparız.Babasız yetimlere yediririz.” Diye cevap verdi.

    Hakikaten dört sene süren  Birinci Cihan Harbi, yüzbinlerce can almış ve ülkede yüzbinlerce öksüz, yetim ve dul bırakmıştı..

   İşte Kurtuluş Harbi  böyle  yokluklar içinde kazanılmıştır.