KARTAL OLMAK İSTİYEN KARGA
Göklerin kralı kartal
Kaptığı gibi kaldırmış bir koyunu.
Karga görmüş bunu, bitmiş.
Boyu bir karıştır ama karganın,
Kartaldan aşağı kalmaz oburlukta.
Tutturmuş ben de koyun kaldıracağım diye
Başlamış sürünün üstünde dönmeğe.
En besili, en güzel koyunu seçmiş,
Tam bir kurbanlık, tanrıların ağzma lâyık.
Bakaya doyamıyormuş karga:
— Seni kimler büyüttü böyle, demiş;
Bu ne et, bu ne yağ, bu ne kuyruk güzelim?
Gel seninle gezmelere gidelim,
Demiş ve birden saldırmış,
Şaşkınlıktan meleyen koyuna.
Meğer mübarek hayvan
Koca peynirlerden daha ağırmış.
Üstelik bir belâlı postu da varmış;
Kıvrım kıvrım, binbir büklüm;
Nuh babanın sakalı hak getire.
Bizimkinin pençeleri dolaşmış mı yünlere,
Kurtarabilirsen kurtar.
Zavallı uğraşırken nefes nefese,
Çoban gelmiş,
Yakalamış kargayı atmış kafese.
Çocuklarına vermiş oynasınlar diye.
Boyuna bakmayanın sonu budur;
Yankesici hırsızlığa kalktı mı tutulur.
Her cana kıyan bey paşa olmaz ya!
Sen de gidip yapabileceğin işe baksan ya.