Şiir Defteri..

Cevap:Şiir Defteri.. (13.4.2013 22:00:58)

Bugün Orhan Veli'nin doğum günüymüş.Burada birkaç şiiri ile şairi anmak istedim.

Anlatamıyorum
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce
Bir yer var; biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.


İstanbul'u dinliyorum
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
önce hafiften bir rüzgar esiyor;
yavaş yavaş sallanıyor
yapraklar ağaçlarda;
uzaklarda, çok uzaklarda,
sucuların hiç durmıyan çıngırakları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
kuşlar geçiyor, derken;
yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
ağlar çekiliyor dalyanlarda;
bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
serin serin kapalı carşı;
cıvıl cıvıl mahmutpaşa;
güvercin dolu avlular.
cekiç sesleri geliyor doklardan,
güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
başında eski alemlerin sarhoşluğu,
loş kayıkhaneleriyle bir yalı;
dinmişlodosların uğultusu içinde
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
bir yosma geçiyor kaldırımdan;
küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
bir şey düşüyor elinden yere;
bir gül olmalı;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
alnın sıcak mı değil mi, biliyorum;
dudakların ıslak mı değil mi, biliyorum;
beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkaşından
kalbinin vuruşundan anlıyorum;
istanbul'u dinliyorum.



Bedava
Bedava yasiyoruz, bedava;
Hava bedava, bulut bedava;
Dere tepe bedava;
Yagmur camur bedava;
Otomobillerin disi,
Sinamalarin kapisi,
Camekanlar bedava;
Peynir ekmek degil ama
Aci su bedava;
Kelle fiyatina hurriyet,
Esirlik bedava;
Bedava yasiyoruz, bedava.




İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde.          N.H. RAN

Cevap:Şiir Defteri.. (14.4.2013 11:48:40)

Naat
Seccaden kumlardı?
Devirlerden, diyarlardan
Gelip göklerde buluşan
Ezanların vardı!

Mescit mü?min, minber mü?min?
Taşardı kubbelerden Tekbîr,
Dolardı kubbelere ?âmin!?
Ve mübarek geceler, dualarımız,
Geri gelmeyen dualardı?
Geceler, ki pırıl pırıl,
Kandillerin yanardı.
Kapına gelenler, yâ Muhammed,
-Uzaktan, yakından-
Mü?min döndüler kapından!
Besmele, ekmeğimizin bereketiydi,
İki dünyada aziz ümmet;
Muhammed ümmetiydi.
Konsun ?yine- pervazlara güvercinler,
?Hû hû?lara karışsın âminler?
Mübarek akşamdır;
Gelin ey Fâtihalar, Yâsinler!
Şimdi seni ananlar,
Anıyor ağlar gibi?
Ey yetimler yetimi,
Ey garipler garibi;
Düşkünlerin kanadıydın,
Yoksulların sahibi?
Nerde kaldın ey Resûl,
Nerde kaldın ey Nebi?
Günler, ne günlerdi, yâ Muhammed,
Çağlar ne çağlardı:
Daha dünyaya gelmeden
Mü?minlerin vardı?
Ve bir gün, ki gaflet
Çöller kadardı,
Halîme?nin kucağında
Abdullah?ın yetimi
Âmine?nin emaneti ağlardı.
Hatice?nin goncası,
Aişe?nin gülüydün.
Ümmetinin gözbebeği
Göklerin resûlüydün?
Elçi geldin, elçiler gönderdin?
Ruhunu Allah?a,
Elini ümmetine verdin.
Beşiğin, yurdun, yuvan
Mekke?de bunalırsan
Medine?ye göçerdin.
Biz bu dünyadan nereye
Göçelim, yâ Muhammed?
Yeryüzünde riyâ, inkâr, hıyanet
Altın devrini yaşıyor?
Diller, sayfalar, satırlar
?Ebu Leheb öldü? diyorlar.
Ebû Leheb ölmedi, yâ Muhammed
Ebû Cehil kıt?alar dolaşıyor!
Neler duydu şu dünyada
Mevlidine hayran kulaklarımız;
Ne adlar ezberledi, ey Nebî,
Adına alışkın dudaklarımız!
Artık, yolunu bilmiyor;
Artık, yolunu unuttu
Ayaklarımız!
Kâbe?ne siyahlar
Yakışmamıştır, yâ Muhammed
Bugünkü kadar!
Hased gururla savaşta;
Gurur, Kafdağı?nda derebeyi?
Onu da yaralarlar kanadından,
Gelse bir şefkat meleği?
İyiliğin türbesine
Türbedâr oldu iyi.
Vicdanlar sakat
Çıkmadan yarına,
İyilikler getir, güzellikler getir
Âdem oğullarına!
Şu gördüğün duvarlar ki
Kimi Tâif?tir, kimi Hayber?dir?
Fethedemedik, yâ Muhammed,
Senelerdir.
Ne doğruluk, ne doğru;
Ne iyilik, ne iyi?
Bahçende en güzel dal,
Unuttu yemiş vermeyi?
Günahın kursağında
Haramların peteği!
Bayram yaptı yapanlar;
Semâve?yi boşaltıp
Sâve?yi dolduranlar?
Atını hendeklerden -bir atlayışta-
Aşırdı aşıranlar?
Ağlasın Yesrib,
Ağlasın Selman?lar!
Gözleri perdeleyen toprak,
Yüzlere serptiğin topraktı?
Yere dökülmeyecekti, ey Nebî,
Yabanların gözünde kalacaktı!
Konsun -yine- pervazlara güvercinler,
?Hû hû?lara karışsın âminler?
Mübarek akşamdır;
Gelin ey Fâtihalar, Yâsinler!
Ne oldu, ey bulut,
Gölgelediğin başlar?
Hatırında mı, ey yol,
Bir aziz yolcuyla
Aşarak dağlar, taşlar,
Kafile kafile, kervan kervan
Şimale giden yoldaşlar!
Uçsuz bucaksız çöllerde,
Yine, izler gelenlerin,
Yollar gideceklerindir.
Şu tekbir getiren mağara,
Örümceklerin değil;
Peygamberlerindir, meleklerindir?
Örümcek ne havada,
Ne suda, ne yerdeydi;
Hakkı göremeyen
Gözlerdeydi!
Şu kuytu cinlerin mi;
Perilerin yurdu mu?
Şu yuva -ki, bilinmez-
Kuşları Hüdhüd müdür, güvercin mi, kumru mu?
Kuşlarını, bir sabah,
Medine?ye uçurdu mu?
Ey Abvâ?da yatan ölü,
Bahçende açtı dünyanın
En güzel gülü;
Hâtıran, uyusun çöllerin
Ilık kumlarıyla örtülü!
Dinleyene, hâlâ,
Çöller ses verir;
?Yaleyl!? susar,
Uğultular gelir.
Mersiye okur Uhud,
Kaside söyler Bedir.
Sen de bir hac günü,
Başta Muhammed, yanında Ebû Bekir;
Gidenlerin yüz bin olup dönüşünü
Destan yap, ey şehir!
Ebû Bekir?de nûr, Osman?da nûrlar?
Kureyş uluları, karşılarında
Meydan okuyan bir Ömer bulurlar;
Ali?nin önünde kapılar açılır,
Ali?nin önünde eğilir surlar,
Bedir?de, Uhud?da, Hayber?de
Hakk?ın yiğitleri, şehîd olurlar?
Bir mutlu günde, ki ölüm tatlıydı,
Yerde kalmazdı ruh? kanatlıydı.
Konsun ?yine- pervazlara güvercinler
?Hû hû?lara karışsın âminler.
Mübarek akşamdır;
Gelin ey Fâtihalar, Yâsinler!
Vicdanlar, sakat çıkmadan,
Yâ Muhammed, yarına;
İyiliklerle gel, güzelliklerle gel
Âdem oğullarına!
Yüreklerden taşsın
Yine, imanlar!
Itrî, bestelesin Tekbîr?ini;
Evliyâ, okusun Kur?ân?lar!
Ve Kur?ân-ı göz nûruyla çoğaltsın
Kayışzâde Osman?lar
Na?tını Galip yazsın,
Mevlid?ini Süleyman?lar!
Sütunları, kemerleri, kubbeleriyle
Geri gelsin Sinan?lar!
Çarpılsın, hakikat niyetine
Cenaze namazı kıldıranlar!
Gel, ey Muhammed, bahardır?
Dudaklar ardında saklı
Âminlerimiz vardır?
Hacdan döner gibi gel;
Mi?râc?dan iner gibi gel;
Bekliyoruz yıllardır!
Bulutlar kanat, rüzgâr kanat;
Hızır kanad, Cibril kanad;
Nisan kanad, bahar kanad;
Âyetlerini ezber bilen
Yapraklar kanad?
Açılsın göklerin kapıları,
Açılsın perdeler, kat kat!
Çöllere dökülsün yıldızlar;
Dizilsin yollarına
Yetimler, günahsızlar!
Çöl gecelerinden, yanık
Türküler yapan kızlar
Sancağını saçlarıyla dokusun;
Bilâl-i Habeşî sustuysa
Ezânlarını Dâvûd okusun!
Konsun ?yine- pervazlara güvercinler,
?Hû hû?lara karışsın âminler?
Mübarek akşamdır;
Gelin ey Fâtihalar, Yâsinler!


Arif Nihat Asya

İmza:

Cevap:Şiir Defteri.. (17.4.2013 11:18:59)

Can YÜCEL'in en sevdiğim şiirlerinden;

Bedirhan GÖKÇE yorumuyla "Anladım"

       ANLADIM
Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,kendimi bulduğumda
anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım.
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek
değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım..
Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım...
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek,ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde anladım..
Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok
sevdiği
acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım..
Fakat,hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla
gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım..
Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım..
''Sana ihtiyacım var, gel ! '' diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana ''git'' dediğimde anladım..
Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum''
diyebilmekmiş
sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..
Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde zırıl
zırıl
ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım...
Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye haykırmak
istemekmiş
pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım..
Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..
Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş bir gün
affedilmeyi,
Beni afetmeni ölürcesine istediğimde anladım..
Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar
sevmekmiş...

Can YÜCEL


İmza:

Bu mesaja teşekkür edenler:(2): Hanife Şimşek, Deniz Deniz,

Cevap:Şiir Defteri.. (20.4.2013 16:42:10)

bir eşi olmalı insanın,
rüzgar onun kokusunu getirmeli...
Ekler
-------------------------------------------

bir_es.jpg (Gösterim:2)

-------------------------------------------

İmza:

Cevap:Şiir Defteri.. (20.4.2013 17:39:53)

Temizlik yaptım bugün...
Bahar temizliği.
Neşe ektim, hoşgörü, güven, sevgi ektim...
Almadan vermeyi, sevilmeden de sevmeyi, paylaşmayı ektim...
Korkusuzlukları ektim alabildiğine...
Saatlerce ektim korkusuzluğu...
Mutluluk ektim, doğallık.
Sonsuzluk...
Bağışlama ektim...
Sevgi ektim her hücreme.
Coşku, heyecan, sessizlik ektim...
Tüm güzel fikirler sessizken geliyor bana...
Kabullenme ektim.
Baş eğme değil.
Olduğu gibi kabullenme ...''

Can Dündar

İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde.          N.H. RAN

Cevap:Şiir Defteri.. (21.4.2013 18:09:23)

...
Ekler
-------------------------------------------

20993_10151407703782901_157872178_n.jpg (Gösterim:4)

-------------------------------------------

İmza:

Bu mesaja teşekkür edenler:(2): Bekir Berkiten, Deniz Deniz,

Cevap:Şiir Defteri.. (22.4.2013 00:43:27)

Gönül çalamazsan aşkın sazını
Ne perdeye dokun ne teli incit
Eğer çekemezsen gülün nazını
Ne dikene dokun ne gülü incit.

Bülbülü dinle ki gelesin coşa
Karganın namesi gider mi hoşa
Meyvesiz ağacı sallama boşa
Ne yaprağını dök ne dalı incit.

Bekle dost kapısın sadık dost isen
Gönüller tamir et ehli dil isen
Sevda sahrasında Mecnun değilsen
Ne Leyla'yı çağır ne çölü incit.

Rızaya razı ol hakka kailsen
Ara bul mürşidi müşkülde isen
Hakikat şehrine yolcu değilsen
Ne yolcuyu eğle ne yolu incit.

Gel haktan ayrılma hakkı seversen
Nefsini ıslah et er oğlu ersen
Hüdai incinir inciden versen
Ne kimseden incin ne eli incit.

İmza:

Cevap:Şiir Defteri.. (28.4.2013 20:50:34)

Ey Ahali !!
Duyduk duymadık demeyin
Bir çocuk kayboldu
Elinde defne dalı
Parmakları tan yeli
Saçları darma dağınık
Dalgalanır yağmur içinde
Bulup getirene
Görüp haber verene
Aydınlık yepyeni bir dünya verilecektir.
Ey ahali bulan var mı, gören var mı
İyiye doğruya güzele selam durulacaktır...

                         Yaşar KEMAL

İmza:

Bu mesaja teşekkür edenler:(2): Bekir Berkiten, Deniz Deniz,

Cevap:Şiir Defteri.. (29.4.2013 10:44:02)

Kimseyi değiştiremezsin hayatta..!
Ve kimse için de değişmemelisin..!
Kimliğini kaybettiğin an, yaşamını çöpe attın demektir.
İstemediğin sürece, hiçbir şey için ödün vermeyeceksin.
Çünkü gün gelir, verecek hiçbir şeyin kalmaz.
... Her şeyi sen istediğin için yapacaksın, başkası senden istediği için değil.
Ve sen, sen olarak kaldığın sürece senin yanında olanlar da mutlu olacaktır.
Bırak hayatına eşlik etmek isteyenler gelsin seninle.
Yolun bitimine kadar gelmeleri şart değil.
Herkesin gidebileceği bir yol vardır.
Sen yeter ki, yanında yer almayı bil.
Ne sen kimse için mecburi istikametsin, ne de bir başkası senin için…
Seninle gelmek isteyenleri yanına al.
Belki beraber daha çok şey katabilirsiniz bu hayata.
Yanındaki seni mutlu ettiği sürece kalsın hayatında, zorlama kendini.
Hayat rahat ve anlayışlı insanlarla
Ve hayat hak ettiği gibi yaşandığında güzel…
Ve unutma ;
"Aynı dili konuşanlar değil aynı duyguyu paylaşanlar anlaşabilir!"

                                    Charles Bukowski


Ekler
-------------------------------------------

936916_575096389177355_1394098626_n.jpg (Gösterim:1)

-------------------------------------------

İmza:

Bu mesaja teşekkür edenler:(2): Ebru Koca, Deniz Deniz,

Cevap:Şiir Defteri.. (4.5.2013 19:19:58)

Aşk Hikayesi
Başımdan bir kova sevda döküldü
Islanmadım, üşümedim, yandım oy!
İplik iplik damarlarım söküldü
Kurşun yemiş güvercine döndüm oy!

Yağmur yorgan oldu, döşek kar bana
Anladım ki kendi gönlüm dar bana
Alev dolu bardakları yâr bana
Sunuverdi içtim içtim kandım oy!

Sevgi ektim, naz biçmeye çalıştım
Ne zamana, ne kendime alıştım
Kırk senede yedi hasret bölüştüm
Yedi dünya bana düştü sandım oy!

Gönül şahinimi yordum gerçeğe
Sonsuzda yüzümü sürdüm gerçeğe
Teselliden kanat kırdım gerçeğe
Tecellinin sinesine kondum oy!



Abdurrahim Karakoç

İmza: