. (I) Kar kristallerinin çoğu altı köşelidir. (II) Bu kristallerin
hepsinin farklı bir şekli vardır. (III) Bu şekiller, havanın sıcaklığına bağlı olarak değişir. (IV) Kar, sıcak hava ile karşılaştığında çoğunlukla erir ve yağmura dönüşür. (V) Örneğin soğuk havalarda çubuk ve iğne şeklini alır, havanın çok
soğuk olmadığı günlerde ise şekilleri daha karmaşık olur

A. Sonuçta köpeklerin kendi kişilik özelliklerine göre
farklı koşullarda farklı davranışlar sergilediğini saptadı.

I. Ancak İsviçreli bir araştırmacı; kaygı, oyunculuk, yabancılara karşı tutum gibi konularda köpeklerin de
insanlar gibi farklı kişiliklere sahip olduğunu ortaya
koydu

K. Kişilik sahibi olmanın yalnızca insanlara özgü bir durum olduğu düşünülebilir.

S. Bunu ortaya koymak için, özel olarak hazırlanmış
davranış testleriyle köpeğin farklı koşullarda verdiği
tepkileri ölçtü.

Bir gün ülkenin kibirli padişahıyla gezgin bir bilgin karşılaşmış. Bilgin, padişahın kibirli olduğunu bildiği için ona
hiç ilgi göstermemiş. Kendisine hiç bakmayan bilgini gören padişah çok sinirlenmiş ve veziri onun yanına göndermiş. Vezir, bilgine neden padişaha hürmet göstermediğini
sormuş. Bilgin, ‟Padişah, halk sayesinde vardır. Öyleyse
o, halkına hürmet etsin.” demiş. Bu sözleri beğenen padişah, bilginin yanına gelip ‟Bana üç öğüt ver.” demiş. Bilginin yüzüne aydınlık bir gülümseme yayılmış. Padişaha,
‟Dünya hayatının süsüne aldanma. Kendini Kafdağı’nda
sanma. - - - - ” diye öğütte bulunmuş.

Genç kız, bir gün kazlara yem atarken parmağındaki yüzük çıkar ve bir güvercinin boynuna geçer. Kız, güvercini
tutmak ister fakat tutamaz. Güvercin, yüzüğü de alıp gider. Kız, güvercini aramaya başlar. Gelen geçen herkese
sorar. İhtiyar bir adam, köyün girişindeki mağaranın önünde bir güvercin gördüğünü söyler. Kız, ihtiyarın tarif ettiği
mağaraya gider ve bir yere gizlenir. Biraz sonra, beklediği
güvercin gelir. Güvercin, kanatlarını çırpar ve bir insana
dönüşür.


Şoför Ali, Menemen-İzmir arasında beş sefer yapmıştı.
Gideceği yere bir an önce varmak istiyordu. İyice yorulmuştu. Kamyona yüklenen eşyaları urganla sıkmaktan
elleri şişmişti. Çiğli’ye yaklaşırken mola verdiler. Kahvede
bir çay içtiler. Dışarıda bardaktan boşanırcasına yağmur
yağıyordu. Ali kamyona binince, başından geçen bir olayı
anlatmaya başladı.

Elif, hiç tanımadığı bir ortamda buldu kendisini. “Mavi Ay
Oteli’ne hoş geldiniz!” diyordu sevimli bir bayan görevli.
Ne olduğunu anlayabilmek için çevresine bakındı. Salonun pencerelerinden ufuktaki kocaman, mavili beyazlı
topu gördü Elif. Dünya’nın uzaydan görünüşüydü bu. Elif,

─ Neredeyim, diye sordu.
─ Ay’dasınız Elif Hanım, dedi görevli.
─ Nasıl geldim buraya?
─ Dünya’dan Ay’a servis yapan uzay mekiğimizle geldiniz.
─ Hiçbir şey anımsamıyorum.
─ Bu çok doğal, efendim! Ses hızının beş katı bir hızla
yapılıyor uçuşlarımız. Bu da kimi konuklarımızda geçici
bir unutkanlığa yol açıyor

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; cinler cirit oynarken eski hamam içinde... Memleketin birinde Sülün
Kız derler, bir kız varmış. Sülün Kız bir gün “Ne bir dağda yağmurumuz var ne bir bağda yaprağımız var, sönen
ocağımızı ne ile yakacağız?” diye sızlanıp düşünmeye
başlamış. Anası bunu görünce “A Sülün Kız’ım, ne diye
kara kara düşünüp durursun? İki el, bir baş içindir; geçinmeyecek ne başımız var? Ben bez dokurum, sen gergef
işlersin; gül gibi geçinip gideriz.” demiş. Bu söz üstüne,
endişeden kurtulup işlerinin başına geçmişler. Gece dememişler, gündüz dememişler; dokuyacaklarını dokuyup
işleyeceklerini işlemişler, başkasına avuç açmamışlar

Tatlı diller şekerleşir
Mutluluk kalbe yerleşir
Eller, gönüller birleşir
Bugün bayram sabahıdır

Lokman Hekim’e ‟Hastalarımıza ne yedirelim?” diye sorduklarında şu cevabı vermiş: “Acı söz yedirmeyin de ne
yedirirseniz yedirin.”

Bir milleti geçmişten geleceğe taşıyan en önemli unsur
dildir. Dil sayesinde toplumun geçmişteki değerleri, fikirleri ve yaşayış biçimleri bugüne, bugünden de yarına
taşınır. Dil, insanın geçmişini öğrenmesinde önemli bir
araçtır.

Ebru, geleneksel Türk el sanatlarından biridir. Bu sanat,
yoğunluğu artırılmış su yüzeyine fırça yardımıyla boyaların serpilmesi sonucunda elde edilen renkli desenin
kâğıda aktarılmasıyla oluşur. Ebru sanatında suyun yoğunluğunu ayarlamak için sahlep, denizkadayıfı gibi malzemeler kullanılır. Bu suyun üzerine topraktan elde edilen, suda erimeyen boyalar serpilir. Kullanılan suyun ve
boyaların ayarının yapılması, bu sanatın en zor aşamasıdır. Bu nedenle ebru, ancak bir ustanın tecrübelerinden
istifade edilerek öğrenilebilir. Ebru sanatının ilk kim tarafından yapıldığı belli değildir ancak ilk olarak Türkistan’da
ortaya çıktığı tespit edilmiştir

Doğanın en önemli bileşeni, yeşil örtü yani bitkiler dünyasıdır. Bu düşünceden hareketle bitkileri tanımanın, onlarla dost olmanın ve onları insanlara sevdirmenin en büyük
hayır işlerinden biri olacağını düşündüm ve bu botanik
bahçesini kurdum. Bu bahçeyle, insanlara bitkilerin dünyasını tanıtmaya ve onları bitkiler konusunda bilinçlendirmeye çalışıyoruz.

Ağlamak -sanılanın aksine- çaresizliğin, zayıflığın, güçsüzlüğün göstergesi değildir. Garip gelecek belki ama
ben ne zaman ağlayan birini görsem içim gerçekten acısa
dahi bir miktar da sevinirim. Çünkü ağlamayı yani üzülmeyi becerebilen kişi, bir insanda bulunması gereken tüm
iyi duygulara sahiptir: Yumuşak kalplidir, duygu yoksunu
değildir, insan niteliğini yitirmemiştir...

Yazar, hayatı boyunca kendi iç dünyasında yaşadı. Her
zaman kendisi olmayı, iç huzurunu korumayı başardı.
Başkalarının, özellikle de kaba insanların kendisinden
beklentilerine hiç aldırış etmedi. Daima sade, gerçek ve
samimi olan şeyleri sevdi. Eserleri aracılığıyla başkalarına da sadeliği öğretti.

Sanatımızda doğanın önemli bir yer tuttuğunu gösteren
pek çok örnek vardır. Bunlardan biri de kuşlar. Kuş motifleri yüzyıllar boyunca mimarimizin ve çeşitli el sanatlarımızın ayrılmaz bir parçası olmuştur. Ayrıca pek çok
caminin, türbenin, köprünün dış duvarında taştan kuş
evleri yapılmıştır. Bu küçük evlere kuşların yuva yapması
sağlanarak hem korunmaları hem de mimarinin yaşayan
bir parçası olmaları amaçlanmıştır.

Bazı yörelerde yeni evlenen çiftlere “bindallı kilimi” hediye edilir. Kilimin içindeki dörtgen ve altıgenlerden oluşan
şekillerin dörtgen motifleri, yeni evlenen çiftlerin anne ve
babalarını; altıgen motifleri ise bu çiftlerin çocuklarını, torunlarını ve onlardan gelecek nesilleri simgeler. Kilimin
ortasındaki bağlantı motifleri ise iki ailenin birleştiğini gösterir. Böylece yeni evlenen çiftlerin “bin dal” ile hayata kök
salacağı vurgulanır.

Bilimin temeli, bilgidir. “Bilgi”nin yayılması ise ancak kitapla mümkündür. Eskiden kitaplar elle yazılırdı. Bu nedenle
kitap okuyanların sayısı çok azdı. Bilgi sınırlı olunca bilimsel gelişmeler de sınırlı kalıyordu. 15. yüzyılın ortalarında
matbaa icat edilince bilimde birdenbire büyük bir gelişme
oldu. Kitaplar aracılığıyla bilgiler binlerce insana ulaşmaya başladı. Dünya yeni bir aydınlanma çağına girdi.

Ana dilimizin her sözcüğü bize farklı bir tat verir. “Sevgili,
biricik, yeşil, duygu, şiir” sözcükleri ne kadar tatlıdır! “Güç,
kuvvet, kudret” sözcüklerinde sanki bir güç gizlidir. “Aslan,
kaplan, kartal”da sanki bir yücelik vardır. “Kuş”ta kuşun
cıvıltısını, “yılan”da yılanın yerde sürünüşünü, “toprak”ta
toprağın katılığını duyarız. “Gülümsemek”te gülümseyişin tatlılığı, “düşünmek”te düşüncenin derinliği var gibidir.
Her biri ayrı bir tat, ayrı bir güzelliktir

Burası, her tarafında su kanalları bulunan bir ülke. Çünkü
ülke topraklarının dörtte biri su seviyesinin altında. Burada çok fazla yel değirmeni var. Bunlar, toprakları su baskınından korumak için kullanılıyor. Yani bizim bildiğimiz
gibi buğday ve tahıl öğütmek için değil. Küçük küçük köprüleri ve etraftaki sevimli evleri geçerek yel değirmenlerine ulaşmaya çalışıyoruz. Biz yel değirmenlerine yaklaştıkça değirmenlerin pervaneleri hareketlenmeye başlıyor.
Bu bölgenin epey rüzgârlı olduğunu söylemeliyim. Hafif
bir uğultu rüzgâra karışıyor

Günaydın tavuklar, horozlar!
Artık memnunum yaşamaktan
Sabah erken kalktığım zaman
Siz varsınız;
Gündüz, işim var, arkadaşlarım,
Gece, yıldızlar var, karım var,
Günaydın tavuklar, horozlar!

Roman ve hikâyeler, olay üzerine kurulan yazı türlerindendir. Bu nedenle benzer yönleri vardır. Her ikisinde de
gerçek veya gerçeğe yakın olayların anlatılması bu benzer yönlerden biridir. Ancak farklı yönleri daha fazladır.
Hikâye, kısa ve orta uzunlukta olur; roman ise uzundur.
Hikâyede kişi sayısı azdır, romanda fazladır. Hikâye, her
zaman tek bir olay üzerine kurulur; romanda ise olaylar
zinciri vardır.