Bir milleti yaşatmak için bazı temeller
gerekmektedir. Bilirsiniz ki, bu temellerin
en önemlilerinden biri sanattır.
Bir millet sanattan, sanatçıdan yoksunsa,
tam bir hayat süremez. Sanatsız
kalan bir milletin, hayat damarlarından
biri kopmuş demektir.

Bir milleti yaşatmak için bazı temeller
gerekmektedir. Bilirsiniz ki, bu temellerin
en önemlilerinden biri sanattır.
Bir millet sanattan, sanatçıdan yoksunsa,
tam bir hayat süremez. Sanatsız
kalan bir milletin, hayat damarlarından
biri kopmuş demektir.

Orta yaşlı, çatık kaşlı bir bekçi vardı.
“Koşmayın! Düşüp bir yerlerinizi kıracaksınız.”
diye bağırırdı. Ne yalan
söyleyeyim bu amcayı hiç sevmezdim.
Parkta büyük çocuklar tahterevalliye
binmişlerdi ve kirli ayakkabılarıyla onu
kirletiyorlardı. Tahterevalliyi kirletmemelerini
söyledim. Büyük çocuklar
üstüme yürüdü. Ben de “Bekçi amca!”
diye bağırdım. Bekçiyi gören çocuklar
kaçtı. Bu olaydan ötürü bekçiyi sevmeye
başlamıştım. Meğer bekçi bizi
korkutmak için değil, bir kötülüğe engel
olmak için düdük çalıyormuş.

En iyi arkadaşım Kayra ile evimizin
bahçesinde oynuyorduk. Kendisinden
büyük bir yiyeceği taşımaya
çalışan minik karınca dikkatimi çekti.
Yiyeceği sımsıkı tutmasına rağmen
bir türlü ilerleyemiyor ve yuvarlanıyordu.
Ona yardım etmek için küçük
bir yaprak aldım. Minik karıncayı
yaprağın üstüne çıkarıp yuvasının
önüne bıraktım. Minik karınca ne
hissetti bilmem ama ben çok mutlu
olmuştum.

Deniz kıyısındaki balıkçı köyünde
yaşayan bir marangoz vardı. Tahta
işlerine tutkum olduğundan onun
marangozhanesine giderdim. Hem
Kerem Usta ile sohbet eder hem de
eşya kutusu, çerçeve gibi basit
şeyler yapardım.

İhtiyar adam yalnız kalınca kendini
kitap okumaya vermişti. Kitapların
gerilim dolu serüvenlerinden dolayı
onları elinden bırakamıyordu. Yine
kitabını eline almıştı. Gün batımının
büyülü kızıllığı olanca görkemiyle
onun kitap okuma zevkini daha da
artırıyor, yalnız kalmaktan hiç yakınmıyordu.

Yaz mevsimiydi, her renkten turist
dolaşıyordu Kopenhang’da. Bu
sevimli yabancılar arasına ben de
katıldım. Kısa bir Kopenhag gezisi
yaptım. Üç saat sonra da Norveç’in
Bergen kentine gittim.

Selim kollarını havaya kaldırdı ve
yüksek sesle esneyerek gerindi.
Arabanın arka koltuğunda iki büklüm
yatmaktan sağ bacağı uyuşmuştu. İki
eliyle bacağını diz kapağının biraz
altından tuttu ve yukarıya doğru
kaldırdı.

“Filiz’in dokuzuncu yaş günüydü.
Doğum gününü kutlamak için arkadaşlarını
evine davet etmişti. O gün
Filiz’e birçok hediye verildi. Onu
sevindiren en güzel hediye ise uzun
süredir almak istediği bir kitaptı.”

Bir nisan akşamıydı. Geniş ve manzaralı
o odada geçirildi gece. Sabah
erkenden balık tutmaya çıkıldı. Hava
bir tuhaftı. Uzakta fırtına bulutuna da
benzer bir sis vardı.