Aralık soğuklarının her tarafı kasıp kavurduğu günlerin
birinde, mart ayında hikâye yarışması olacağını öğrenmiştim. Fırsatı kaçıramazdım. Bu yarışma için hemen
hikâye yazmalıydım. Ama önce bu düşüncemi dedemle
paylaşmalıydım. Çok sevineceğinden emindim. Ancak
dedeme söylediğimde o, “Yazamazsın.” dedi. Şaşkınlıkla
“Neden?” diye sormaktan kendimi alamadım. Türkçenin
hikâye birikiminin farkında olman ve Türk hikâyeciliğinin
bugünkü birikimini okuyup özümsemen lazım, dedi. Bu
sözler üzerine yapmam gereken belliydi: - - - -.

(I) Gerilim romanları, gençlik edebiyatının en çok tercih
edilen türleri arasındadır. (II) Hele de inandırıcı konularla
yoğrulmuş, gerçekçi karakterlerle donatılmış ve nedensellik ilişkileri harita gibi örülmüşse gençler arasında dalga hızıyla yayılmaları işten bile değildir. (III) Buna karşılık
bu türün yazımının, okunduğu kadar kolay olmadığı üzerinde durulmaz pek. (IV) Benzer anlatım teknikleri ve kurgu kalıpları kullanıldığı için edebiyat çevreleri tarafından
sürekli görmezden gelinir. (V) Görülse bile her ayrıntısı
incelenerek acımasızca eleştirilir.

(I) Karada koşanların en hızlısı olan çita, saatte doksan
sekiz kilometre hıza ulaşabiliyor. (II) Bu kadar kısa süre
içinde hızlanıp koşarken kuyruğunu dümen gibi kullanıyor
ve ani manevralar yapabiliyor. (III) Daha şaşırtıcı olanı,
bu hıza yalnızca üç saniye içinde çıkabilmesi. (IV) Yani
sağa dönmek istediğinde kuyruğunu sola, sola dönmek
istediğinde sağa çeviriyor.

Eskiden Anadolu köylerinde, erkeklerin bir araya gelip
sohbet ettiği ya da köyü ilgilendiren önemli toplantıların
yapıldığı tek gözden ibaret yapılar vardı. Bunlara oda denirdi. Bu mekânlar köy muhtarlığına aitti. Yabancı misafirler bir yerden bir yere giderken kalacak yer bulamadığı
zamanlarda bu odalarda dilediği kadar kalabilirdi. Allah'ın
misafiri olarak kabul edilen bu kişiler, en titiz şekilde ağırlanırdı. Bazı yerlerde hâlâ yaşatılıyor bu güzel gelenek.
Misafirin, duasını en içten duygularla sunduğu ve en güzel sohbetlerin edildiği alanlar olarak kalmıştır akıllarda
bu odalar.

Bu bahar bir hoşluğu var gönlümün
Sabahları erkenden kalkıyorum
Uykumu almış, dinlenmiş, genç, zinde
Neşeyle çalışıyorum bütün gün
Yarınlara güvenle bakıyorum

Özellikle yirminci yüzyılın ikinci yarısında yaşanan teknolojik ve endüstriyel gelişmeler, çevre kirlenmesine ve yenilenemeyen kaynakların hızla azalmasına neden olmuştur. Sanayileşmenin ve yaşam biçimlerindeki değişimin
sonucunda ortaya çıkan atıklar zaman içinde hızlı bir artış
göstermiş ve bu atıklardan kaynaklanan çevre sorunları
evrensel bir boyut kazanmıştır.

Dünya hızla değişiyor. Değişen dünyayla birlikte insanların dillendirdiği sorunlar da... Fakat bazı sorunlar hep aynı
kalıyor: Cehalet, yoksulluk, insanca yaşama arzusu… Bu
sorunlar, tarih boyunca insanlar tarafından hep dile getirildi. İnsanlığın bundan yüzyıllar sonra da aynı sorunları
dile getirecek olması şaşırtmasın sizi.

İnsanlarda uykuyu “melatonin” adı verilen bir hormon
düzenler. Bu hormon akşam saatlerinde salgılanmaya
başlar. Çünkü bu hormonun salgılanması için karanlık
bir ortamda bulunmak gerekir. Bilim insanları melatoninin
salgılanma zamanının gündüz aydınlık bir ortamda kalma süremizle ilgili olduğunu belirtiyor. Yani gündüz daha
uzun süre ve bolca güneş ışığı gören insanların akşam
daha erken uykusu geliyor.

Bir dili, o dilin kök saldığı topraklarda yetişen, o dilde eserler ortaya koyan şair ve yazarlar geliştirir. İçinde yaşadığı
toplumun özelliklerini ve nelerden hoşlandığını yakından
bilen şair ve yazarların ortaya koyduğu eserler, o toplumun her zaman övündüğü ve beğendiği kalıcı eserler olmuştur. Bu şair ve yazarlar, eskiyle yeni arasında sağlam
dil ve kültür köprüleri kurarlar.

Çocuk edebiyatı ilgimi çekiyor. Bu türün içinde kendimi
rahat hissediyorum. Az sözcükle çok şey anlatabiliyorum.
Çocuk kitaplarının öncelikle çocuklar için yazıldığını biliyorum ama ben yetişkinlere de hitap ettiğimi hissediyorum bu
kitaplarla. Beni özgürleştiriyor çocuklar için yazmak.

Hareket edebilmemiz için beynimiz, sinir hücrelerimiz,
kaslarımız ve kemiklerimiz hep birlikte çalışır. Hareket
edeceğimiz zaman beynimizden kaslarımıza sinir hücrelerimiz aracılığıyla uyarılar gönderilir. Bu uyarılar sayesinde kaslar harekete geçer. Kasların kasılıp gevşemesi ise
kemiklerin, buna bağlı olarak da vücudumuzun hareket
etmesini sağlar.

Edebiyatımızla ilgilenen herkes edebiyatımızın eleştiri
konusundaki eksikliğini fark edecektir hemen. Batı dünyasında çok sayıda örneği olan bu türe uzaklığımız, sanatımızın en bağışlanamaz tarafıdır. Yazar ve şairlerimiz
ne eleştirmeye yelteniyor ne de eleştiriye açık.

Araştırmalar, renklerin insan psikolojisi üzerinde etkili olduğunu gösteriyor. Mesela sarı renk bir kıyafet giydiğinizde karşınızdakine geçicilik hissi gönderiyorsunuz veya
kahverengi bir ceketle iş görüşmesine gittiğinizde karşınızdakine güvensiz bir ifade yansıtıyorsunuz. Bu yüzden
önemli görüşmeler öncesinde ve tanışmalarda kıyafetinizin rengini iyi seçin. Yanlış renkte bir giysi, yanlış bir mesaj gönderebilir.

Bugün Türkiye’de yüzlerce televizyon kanalı var. Bu kanallarda her gün pek çok program yayımlanıyor. Ancak
çocukların gelişimine katkıda bulunacak programlar yok
denecek kadar az. Bu konuya dikkat edilmiyor ne yazık
ki! Oysa geleceğin mimarı olan çocukların gelişimine katkı sağlayacak, onların zihinlerini geliştirecek özel programlar hazırlanmalı. Bu, bence Türk televizyonlarının
önemli bir eksiği.

Gitar; yan kısımları oval, sapı üzerinde ses perdeleri olan,
altı telli, telleri parmakla çekilerek veya pena denen bir
araçla vurularak çalınan müzik aletidir. İlk örnekleri İspanya’da yapılan gitar, zamanla bugünkü hâlini almıştır. Bugün akustik gitar, elektrogitar, basgitar, perdesiz gitar gibi
birçok çeşidi mevcuttur.

Yazmak, zamanla olgunlaşacak bir olgu. Yaza yaza anlatımınızı bulacaksınız. İlk başta yığın­la hata yapacaksınız, yazdıklarınızı hiç beğenmeyeceksiniz.. Ama yrtmadan yazmaya devam edeceksiniz. Gün geçtikçe yazılarınızın güzel­leştiğini göreceksiniz. Giderek yazdıklarınızla yazmak istedikleriniz örtüşecek. Yazdıklarınız­da kendiniz olmaya başlayacaksınız. Şiirlerini­zi, öykülerinizi, anılarınızı okuyanlar, bu onun yazısı diyecekler. Bu söyleyiş güzelliği, bu ifa­deler ona özgü, diyecekler. İşte bunlar denme­ye başlandığında artık yazarsınız.

Her şey gibi yazı yazmanın da kendine özgü kuralları vardır. Yazının kuralsız olması zaten düşünülemez. Bu kurallardan ilki yazmanın nasıl olacağını öğrenmektir. Bunun yolu da ya­zı işini ustalıkla yapanların eserlerini okumak­tan geçer. Bununla sanatçının yazma işini na­sıl yaptığına dair ipuçları edinmek mümkün olur. Aynı zamanda bilgi bakımından dolmayı da sağlar kitap okumak. Okuya okuya, bilgi bakımından dola dola devam eden sürecin ar­dından .

Roman, ilkokula giden bir çocuğun günlükle­rinden oluşuyor. Aslında bu, bir çocuğun gün­lüklerinden hareketle çocuk eğitimini ele alan, geleceğin büyüklerinin, bugünün küçüklerinin nasıl olması gerektiğini bir çocuğun yaşamın­dan hareketle anlatan bir roman. İşin aslı ?Kızım sana söylüyorum, gelinim sen anla.? atasözü- nün özüne uygun bir anlatımı var romanın.

Bilim edinmek, et ya da balık satın almaktan çok daha zor bir iştir. Çünkü satın aldığınız nesneyi bir kaba kor eve götürürsünüz. Nasıl olduğunu yakından da görebilir, ne kadarını ne zaman yiyeceğinizi düşünürsünüz. Bilimler öyle mi ya? Ruhumuzdan başka bir kaba ko­yamayız onu. Somut değil, soyuttur. Soyut ol­duğu için de niteliğini belirlemek zordur.

Genç şairlerin güzel bir dizesine rastlamak be­ni mutlu ediyor. 0 dizeyi yakama takıp sokak­larda dolaşasım geliyor. Gençlerin cesareti, kuşkulu bakışı bende saklanmış, susmuş şey­leri açığa çıkarıyor. Formüle edilmiş, paketlen­miş bir şiir anlayışları yok bu genç şairlerin. İş­te bu yüzden herkesi şaşırtan başarılı eserler veriyorlar.