Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler
Cevap:Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler (14.3.2014 14:08:17)
Bu konu okulumuz Türkçe öğretmeni Muhammet Sıddık ÖZDEMİR' in isteği üzerine açılmıştır. Kendisine çok teşekkür ediyoruz..
Taşındı:Mustafa Altincik--14.03.2014 19:20:33
İmza: tekbaba 2005 - - - -Baba_can 2009--- canbaba 2014--2024
Bu konu okulumuz Türkçe öğretmeni Muhammet Sıddık ÖZDEMİR' in isteği üzerine açılmıştır. Kendisine çok teşekkür ediyoruz..
Taşındı:Mustafa Altincik--14.03.2014 19:20:33
İmza: tekbaba 2005 - - - -Baba_can 2009--- canbaba 2014--2024
Bu mesaja teşekkür edenler
(2): Bekir Berkiten, Mahir Emre K.,
Cevap:Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler (14.3.2014 15:35:05)
1.bölüm: Elif Üşüyordu / ilk tanışma
Soğuk bir kış günüydü. Elif paltosunu üstüne almayı unutmuş Haliç'in derin sularında kaybolan yüzüğünü aramaya koyulmuştu. Sisden göz gözü görmüyordu.Kahverengi paltosu ona yaşamında önemli rol oynayan sevdiği kişidendi. Nedendir bilinmez bir feryadın ışığında yürüyor gibiydi… Daha geçen kış İstanbul'un ayazında titrerken ona rastlamıştı. O, Elif'in düşüydü; ağlıyor, inciniyor, ızdırap duyuyorken karşılaşmıştı. Tıpkı Hızırımsı bir edayla Haliç'in derin sularına bakarken Celil, Elif'i fark edip yanına gitmişti:
-Merhaba küçük hanım. Bendeniz Eyüp Sultan eşrafından Celil, diyerek elini uzattı. İki saate yakındır sizi izliyorum. Anlamsız gelse de ne yaptığınız ki ilgilendirmez beni, titriyor olmanızdan endişelendim doğrusu…
-Merhaba, Elif, ben. Kusura bakmayın buralarda yüzüğümü düşürmüştüm onu arıyorum, rahatsızlık verdiysem özür dilerim, dedi.
-Yok, yok yok a naçarım, ne rahatsızlığı, biz kimsenin rahatsızlık vermesinden gocunmayız, deyip arabasından bir kahverengi palto çıkarıp, Elif'e uzattı.
-Al, bunu giy! Üşüdüğünü, gördükçe burkuluyorum. Burkulmak iyiye alamet değildir derler. Lütfen, rica ediyorum…
-Celil Bey çok ama çok naziksiniz, sizi de derdimle giriftar eyledim n'olur kusura bakmayın, der.
Hayır hayrı, lütfen alınız, bilakis biz kimsenin kusruna bakmayız, dedi ve o muhteşem paltoyu Elif'in üzerine giydirdi. Bizde iki şey mühimdir elif hanım: Birincisi, okyanus kadar bol haysiyet, ikincisi, Elif gibi dimdik bir şahsiyet…! Yani isminizle bize hayatın kendisinde ne şekilde gayretkar olmamız gerektiğini hatırlattınız ya bu paltoyu çoktan hakettiniz zaten…
Diyerek, tebessümle sahilden o dakka geçmekte olan çaycı dursundan 2 çay alıp, içtiler… Eyüp Sultanın meşhur çaycısı dursun!…
(DEVAMI YARIN…
Günün Sözü: Üşürken; mavi ölümde, masmavi düşlerde yeşeren ümidlerle; çekilerek ma'sivaya, kaybolmak değilmiydi gayretimiz,gardaş!
Günün Atasözü: Evine gelen her misafiri yorgun üşümüş ve aç kabul et ona gör muamele et!. (KIZILDERİLİ ATASÖZÜ)
Günün Şairi: Nurullah Genç/Yağmur
İmza:
1.bölüm: Elif Üşüyordu / ilk tanışma
Soğuk bir kış günüydü. Elif paltosunu üstüne almayı unutmuş Haliç'in derin sularında kaybolan yüzüğünü aramaya koyulmuştu. Sisden göz gözü görmüyordu.Kahverengi paltosu ona yaşamında önemli rol oynayan sevdiği kişidendi. Nedendir bilinmez bir feryadın ışığında yürüyor gibiydi… Daha geçen kış İstanbul'un ayazında titrerken ona rastlamıştı. O, Elif'in düşüydü; ağlıyor, inciniyor, ızdırap duyuyorken karşılaşmıştı. Tıpkı Hızırımsı bir edayla Haliç'in derin sularına bakarken Celil, Elif'i fark edip yanına gitmişti:
-Merhaba küçük hanım. Bendeniz Eyüp Sultan eşrafından Celil, diyerek elini uzattı. İki saate yakındır sizi izliyorum. Anlamsız gelse de ne yaptığınız ki ilgilendirmez beni, titriyor olmanızdan endişelendim doğrusu…
-Merhaba, Elif, ben. Kusura bakmayın buralarda yüzüğümü düşürmüştüm onu arıyorum, rahatsızlık verdiysem özür dilerim, dedi.
-Yok, yok yok a naçarım, ne rahatsızlığı, biz kimsenin rahatsızlık vermesinden gocunmayız, deyip arabasından bir kahverengi palto çıkarıp, Elif'e uzattı.
-Al, bunu giy! Üşüdüğünü, gördükçe burkuluyorum. Burkulmak iyiye alamet değildir derler. Lütfen, rica ediyorum…
-Celil Bey çok ama çok naziksiniz, sizi de derdimle giriftar eyledim n'olur kusura bakmayın, der.
Hayır hayrı, lütfen alınız, bilakis biz kimsenin kusruna bakmayız, dedi ve o muhteşem paltoyu Elif'in üzerine giydirdi. Bizde iki şey mühimdir elif hanım: Birincisi, okyanus kadar bol haysiyet, ikincisi, Elif gibi dimdik bir şahsiyet…! Yani isminizle bize hayatın kendisinde ne şekilde gayretkar olmamız gerektiğini hatırlattınız ya bu paltoyu çoktan hakettiniz zaten…
Diyerek, tebessümle sahilden o dakka geçmekte olan çaycı dursundan 2 çay alıp, içtiler… Eyüp Sultanın meşhur çaycısı dursun!…
(DEVAMI YARIN…
Günün Sözü: Üşürken; mavi ölümde, masmavi düşlerde yeşeren ümidlerle; çekilerek ma'sivaya, kaybolmak değilmiydi gayretimiz,gardaş!
Günün Atasözü: Evine gelen her misafiri yorgun üşümüş ve aç kabul et ona gör muamele et!. (KIZILDERİLİ ATASÖZÜ)
Günün Şairi: Nurullah Genç/Yağmur
İmza:
Cevap:Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler (18.3.2014 16:40:59)
Elif Üşüyordu / Çay Zamanı
.bölüm: Elif Üşüyordu / Çay Zamanı
-Buraların mırrası eski zamanda çok daha meşhurdu hanım kızım lakin zaman dahi eskir dururda bu zamane insanlar farkında olmazlar… Hey gidi hey!..
Çayını vererek Türbenin bahçesinde bulunan ocağına doğru gider bizim çaycı Dursun.
Temiz kesimli sakalı, kısa boyuna rağmen hikmetli sözleri, nüktedanlığıyla adeta edep dersi veren duruşuyle: Eyup Sultan muhitinde herkesin çaycısı olmuştur o. Yıllardır bu semtte çaycılık yapan Dursun, yetimdir, gurbettedir.Ailesinden uzakta İstanbul'a iş bulmak, çalışmak amacıyle gelmiştir. Gençliğinde Celil Bey'in amcasının Medresesinin kapısında uykuya daldığı günün sabah ezanında Celil Bey'in amcası tarafından o derin uykusundan uyandırılmış ve daha sonra medrese çaycısı olmuştur. Yıllarca medresede çaycılık yapıp, tüm dersleri başarıyle verdikten sonra Sultanın Türbedarlığı şerefine nail olmuştur.
-Dursun, kendisine ne öğrendin dediklerinde her daim; ^^Koca bir zamanı su deyup içerum de kimse farkına varmaz benim. Zaman dahi kaybolur ara sıra bende!^^ diyerek özetlerdi kendini… Bilgelik vardı emme uyandıktan sonra oluşmuştu!…
Elif, teşekkür ederek o ince belli Şam işi çay bardağını Celil Bey'e verdi! Celil Bey, tam manasıyle usta idi! Hayat onda kayboluveriyordu, insan bunu hemencecik hissedebiliyordu. Celil Bey, esrarengiz bir adamdı. Karşıdan bakıldığında tıpkı bir kartalı andırıyordu bakışları!.. Hayatım; ürgünden ibaretti diyordu. Aslını kaybetmeyenlerin timsali duruşu ise cabasıydı. O bir ustaydı!…
Çay bardaklarını az sonra yanlarına gelen sarı saçlı mavi gözlü küçük bir çocuğa teslim etiler. Dursu'nun çırağıydı. Bardakları tepsiye koyup ocağın yolunu tutuverdi. Çayın o misk-i amberi anımsatan kokusu bardaklar giderken dahi havadaki yerini koruyordu… Melkan, yedi yaşında medrese eğitimi gören yetim ve öksüz bir garipti. Dursun onun ileride ustaların ustası olacağını söylerdi. Kısmet!…
Elif paltosunu üstüne giydi ve kaybolan yüzüğünün ardından bir damla gözyaşı bırakıverdi. O bir damla gözyaşı; mahpus damlarında isyan tadında bir haykırış gibiydi! Masalımsı bir düşüş vardı gözlerinden akarken yaşın…
(DEVAMI YARIN…
Günün Sözü: Kartal bakışlım, naçar yüzlüm, bekletme, sürgünümü benim!MSÖ
Günün Şarkısı: Dombıra
Günün Atasözü: Başkasından üstün olmanız önemli değildir. Asıl önemli olan, dünkü halimizden üstün olmamızdır.
Günün Şairi: N.Fazıl Kısakürek/AYNALAR
İmza:
Elif Üşüyordu / Çay Zamanı
.bölüm: Elif Üşüyordu / Çay Zamanı
-Buraların mırrası eski zamanda çok daha meşhurdu hanım kızım lakin zaman dahi eskir dururda bu zamane insanlar farkında olmazlar… Hey gidi hey!..
Çayını vererek Türbenin bahçesinde bulunan ocağına doğru gider bizim çaycı Dursun.
Temiz kesimli sakalı, kısa boyuna rağmen hikmetli sözleri, nüktedanlığıyla adeta edep dersi veren duruşuyle: Eyup Sultan muhitinde herkesin çaycısı olmuştur o. Yıllardır bu semtte çaycılık yapan Dursun, yetimdir, gurbettedir.Ailesinden uzakta İstanbul'a iş bulmak, çalışmak amacıyle gelmiştir. Gençliğinde Celil Bey'in amcasının Medresesinin kapısında uykuya daldığı günün sabah ezanında Celil Bey'in amcası tarafından o derin uykusundan uyandırılmış ve daha sonra medrese çaycısı olmuştur. Yıllarca medresede çaycılık yapıp, tüm dersleri başarıyle verdikten sonra Sultanın Türbedarlığı şerefine nail olmuştur.
-Dursun, kendisine ne öğrendin dediklerinde her daim; ^^Koca bir zamanı su deyup içerum de kimse farkına varmaz benim. Zaman dahi kaybolur ara sıra bende!^^ diyerek özetlerdi kendini… Bilgelik vardı emme uyandıktan sonra oluşmuştu!…
Elif, teşekkür ederek o ince belli Şam işi çay bardağını Celil Bey'e verdi! Celil Bey, tam manasıyle usta idi! Hayat onda kayboluveriyordu, insan bunu hemencecik hissedebiliyordu. Celil Bey, esrarengiz bir adamdı. Karşıdan bakıldığında tıpkı bir kartalı andırıyordu bakışları!.. Hayatım; ürgünden ibaretti diyordu. Aslını kaybetmeyenlerin timsali duruşu ise cabasıydı. O bir ustaydı!…
Çay bardaklarını az sonra yanlarına gelen sarı saçlı mavi gözlü küçük bir çocuğa teslim etiler. Dursu'nun çırağıydı. Bardakları tepsiye koyup ocağın yolunu tutuverdi. Çayın o misk-i amberi anımsatan kokusu bardaklar giderken dahi havadaki yerini koruyordu… Melkan, yedi yaşında medrese eğitimi gören yetim ve öksüz bir garipti. Dursun onun ileride ustaların ustası olacağını söylerdi. Kısmet!…
Elif paltosunu üstüne giydi ve kaybolan yüzüğünün ardından bir damla gözyaşı bırakıverdi. O bir damla gözyaşı; mahpus damlarında isyan tadında bir haykırış gibiydi! Masalımsı bir düşüş vardı gözlerinden akarken yaşın…
(DEVAMI YARIN…
Günün Sözü: Kartal bakışlım, naçar yüzlüm, bekletme, sürgünümü benim!MSÖ
Günün Şarkısı: Dombıra
Günün Atasözü: Başkasından üstün olmanız önemli değildir. Asıl önemli olan, dünkü halimizden üstün olmamızdır.
Günün Şairi: N.Fazıl Kısakürek/AYNALAR
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): Tekin Şentürker,
Cevap:Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler (18.3.2014 16:45:09)
www.adanapress.com da yazıyorum.Bu eserde adı geçen kişi kurum ve kahramanlar gerçek hayatla hiçbir ilişkisi yoktur.Yazdığım eser beni bağlar.Eserimden alıntı yapanlar internet iletişim kanunlarını ihlal etmiş sayılırlar.Kopya yapılamaz,çoğaltılamaz ve de dağıtılamaz.
İş bu açıklamam ile eserimden yararlanmak dileyen yayınevleri bu sitenin sahibinden veya www.adanapress.com 'dan veya [email protected] adreslerinden bana ulşabilirler.
Eserlerimin tüm yasal hakları şahsıma aittir.
MUHAMMED SIDDIK ÖZDEMİR
İmza:
www.adanapress.com da yazıyorum.Bu eserde adı geçen kişi kurum ve kahramanlar gerçek hayatla hiçbir ilişkisi yoktur.Yazdığım eser beni bağlar.Eserimden alıntı yapanlar internet iletişim kanunlarını ihlal etmiş sayılırlar.Kopya yapılamaz,çoğaltılamaz ve de dağıtılamaz.
İş bu açıklamam ile eserimden yararlanmak dileyen yayınevleri bu sitenin sahibinden veya www.adanapress.com 'dan veya [email protected] adreslerinden bana ulşabilirler.
Eserlerimin tüm yasal hakları şahsıma aittir.
MUHAMMED SIDDIK ÖZDEMİR
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): Tekin Şentürker,
Cevap:Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler (18.3.2014 18:09:34)
Çalışmanızı paylaştığınız için teşekkürler öğretmenim, emeğinize sağlık.
İmza:Sınıf Öğretmeniyiz Biz
Çalışmanızı paylaştığınız için teşekkürler öğretmenim, emeğinize sağlık.
İmza:Sınıf Öğretmeniyiz Biz
Bu mesaja teşekkür edenler:(2): Tekin Şentürker, Mahir Emre K.,
Cevap:Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler (21.3.2014 14:38:52)
1.bölüm: Elif Üşüyordu/Evdeki Rüyası
Sabah 8 | suları…Elif kardeşine hararetli şekilde gördüğü rüyayı anlatıyordu.Uyanıruyanmaz Berzanın yanına koşmuş ona herzamanki gibi sırlarını anlatmağa başlamıştı..Zaten gelgit bir kardeşi vardı bu yalan dünayada onunla her şeyi paylaşan…
- Ne akşamdı ama bir bilsen Berzacım anlatmakla bitiremem inanki…
Sultanımın kapısında oturuyor Haliç'i izliyordum.Esrarengiz bir karartıdan sonra yeşilimsi bir aydınlık oluşuverdi.Elinde bir siyah asa ile bahçede dolaşan adama doğru ilerledim ve yanına vardığımda ;ağaçlar,kuşlar onun adını söylüyorlardı:tekrarlayarak,^^EYÜP SULTAN^^ diyorlardı.Muazzam bir huşu içinde sallanan dallar,uçuşan martılarla yarışıyorlardı.Sultan ise tebbessümle beni izledikten sonra korktuğumu anlamış olmalıki yanına çağırdı.Vardım o sese doğru yürüdüm.^Gel a benim cesur,merhamet yüklü cananım^,dedi.^Sen bizi bilmezsin lakin bizdensin,bilesin^,dedi.
Ellerim,ayaklarımtitriyordu,Berzacım.Burda ne işim olduğuna mı ,hiç görmediğim olağanüstü durumlarla karşılaştığama mı yoksa büyüleyici sesiyle karadelik misali kendine çekip yokeden o muhteşem asasıyle harikulade bakışı ve nizami adımlarıyle ilerleyen ihtiyara mı/sultana mı şaşırayayım?Anlamış,değilimdoğrusu.Bütün paradokslarımı yakmak için yeterli donelere sahip kadar olmuştum hani……
Akşamüstü;
yıkık sokakların dökülen zaman diliminden aşağıya uzanan sokağın sonundaki terasdan bakan Berza,ablasının söylediği türküyü mırıldanıyordu:^Deli Gönül Hangi Dala Konarsin^ güzel güzel söylüyordu..Akşam olmuş baba işten yorgun argın dönmüş,anne ise tarhana çorbasını çoktan pişirmişti.Hararetialır,siteme,öfkeye,deliliğe iyi gelir diyordu!…İlginç yaklaşımları ve değerlendirmeleri olan tam bir Boşnak hanımıydı…Berzanın ve ablası Elif 'in anne tarafı Boşnak göçmeniydi.Balkan harbi sırasında İstanbula gizlice gelip yerleşmiş lerdi.Bosnanın en tanınmış asil ailelerinden biriydiler.Babasının tarafı ise Doğu anadolunun en ilim sahibi kimseleriydi…………
-Ebdela ayan olur derler ya dostum!Bu akşam içerimde bir odun daha kaynarıma,narımadüştü.Verheleordan bir azizlik çay daha,dursunum,canım,cananım.Celil son çayını da yudumlamış evin yolunu tutuyordu.Dursun dükkanı/Ocağı da temizleyip,akşam ezanına müteakiben eve gidecekti,Melkan ise ocakta yatacaktı bugün…
Berzadan bir damla düştü o gün kerpiç damlı evlerinin terasından sokağa..Anlamı olmalıydı tabikitürkünün..Elif üşüyen elleriyle Berzanın saçlarını okşadı.-Neyapıyorsuncanım,melaikem,kardeşim?Üşümüyor musun terasda?Az sonra ablasının seslenmesiyle irkilip yerinden içeriye doğru yürüdü…
Günün Sözü:Güzde yanmasam,baharda sevmişim n'olur?
Günün Şarkısı:Ali Ekber Çiçek /El vurup yaremi incitme tabip (Vay Dünya)
Günün Atasözü:En iyi kılıç, kınında tutulan kılıçtır.(Bir Japon Atasözü)
Günün Şairi:Bahaettin Karakoç / Bir Çift Beyaz Kartal
İmza:
1.bölüm: Elif Üşüyordu/Evdeki Rüyası
Sabah 8 | suları…Elif kardeşine hararetli şekilde gördüğü rüyayı anlatıyordu.Uyanıruyanmaz Berzanın yanına koşmuş ona herzamanki gibi sırlarını anlatmağa başlamıştı..Zaten gelgit bir kardeşi vardı bu yalan dünayada onunla her şeyi paylaşan…
- Ne akşamdı ama bir bilsen Berzacım anlatmakla bitiremem inanki…
Sultanımın kapısında oturuyor Haliç'i izliyordum.Esrarengiz bir karartıdan sonra yeşilimsi bir aydınlık oluşuverdi.Elinde bir siyah asa ile bahçede dolaşan adama doğru ilerledim ve yanına vardığımda ;ağaçlar,kuşlar onun adını söylüyorlardı:tekrarlayarak,^^EYÜP SULTAN^^ diyorlardı.Muazzam bir huşu içinde sallanan dallar,uçuşan martılarla yarışıyorlardı.Sultan ise tebbessümle beni izledikten sonra korktuğumu anlamış olmalıki yanına çağırdı.Vardım o sese doğru yürüdüm.^Gel a benim cesur,merhamet yüklü cananım^,dedi.^Sen bizi bilmezsin lakin bizdensin,bilesin^,dedi.
Ellerim,ayaklarımtitriyordu,Berzacım.Burda ne işim olduğuna mı ,hiç görmediğim olağanüstü durumlarla karşılaştığama mı yoksa büyüleyici sesiyle karadelik misali kendine çekip yokeden o muhteşem asasıyle harikulade bakışı ve nizami adımlarıyle ilerleyen ihtiyara mı/sultana mı şaşırayayım?Anlamış,değilimdoğrusu.Bütün paradokslarımı yakmak için yeterli donelere sahip kadar olmuştum hani……
Akşamüstü;
yıkık sokakların dökülen zaman diliminden aşağıya uzanan sokağın sonundaki terasdan bakan Berza,ablasının söylediği türküyü mırıldanıyordu:^Deli Gönül Hangi Dala Konarsin^ güzel güzel söylüyordu..Akşam olmuş baba işten yorgun argın dönmüş,anne ise tarhana çorbasını çoktan pişirmişti.Hararetialır,siteme,öfkeye,deliliğe iyi gelir diyordu!…İlginç yaklaşımları ve değerlendirmeleri olan tam bir Boşnak hanımıydı…Berzanın ve ablası Elif 'in anne tarafı Boşnak göçmeniydi.Balkan harbi sırasında İstanbula gizlice gelip yerleşmiş lerdi.Bosnanın en tanınmış asil ailelerinden biriydiler.Babasının tarafı ise Doğu anadolunun en ilim sahibi kimseleriydi…………
-Ebdela ayan olur derler ya dostum!Bu akşam içerimde bir odun daha kaynarıma,narımadüştü.Verheleordan bir azizlik çay daha,dursunum,canım,cananım.Celil son çayını da yudumlamış evin yolunu tutuyordu.Dursun dükkanı/Ocağı da temizleyip,akşam ezanına müteakiben eve gidecekti,Melkan ise ocakta yatacaktı bugün…
Berzadan bir damla düştü o gün kerpiç damlı evlerinin terasından sokağa..Anlamı olmalıydı tabikitürkünün..Elif üşüyen elleriyle Berzanın saçlarını okşadı.-Neyapıyorsuncanım,melaikem,kardeşim?Üşümüyor musun terasda?Az sonra ablasının seslenmesiyle irkilip yerinden içeriye doğru yürüdü…
Günün Sözü:Güzde yanmasam,baharda sevmişim n'olur?
Günün Şarkısı:Ali Ekber Çiçek /El vurup yaremi incitme tabip (Vay Dünya)
Günün Atasözü:En iyi kılıç, kınında tutulan kılıçtır.(Bir Japon Atasözü)
Günün Şairi:Bahaettin Karakoç / Bir Çift Beyaz Kartal
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): Mahir Emre K.,
Cevap:Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler (21.3.2014 18:45:56)
Usta, ellerine beynine sağlık
İmza: tekbaba 2005 - - - -Baba_can 2009--- canbaba 2014--2024
Usta, ellerine beynine sağlık
İmza: tekbaba 2005 - - - -Baba_can 2009--- canbaba 2014--2024
Bu mesaja teşekkür edenler:
Cevap:Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler (1.4.2014 17:28:14)
Elif Üşüyordu / Siyah Zeytin
Hava eskisinden de soğuktu.Havanın kendisi üşümeye başlamıştı galiba!Yeryüzünün renkleri asilliğini kaybettiği günleri çoktan geride bırakmıştı ve yine akşam olmuştu işte!Berzanın dilindeki türkü eskimeyen zamanlara aitlik hissi uyandırıyordu. Ne olmuştu da o gün hem berzada hem de elif de aksilik ve tuhaflık bütünleşmişti?…
Sabah sofranın başında yine eski Urfanın eski kaçakçı kervanlarından özel sipariş edilmiş çayı ile güne,güneşe;aydınlığın en berrak haliyle bizleri selamladığı ana kavuşmanın heycanı ile çaylar yudumlanıyordu.Baba,yine en erken uyananıydı ailenin.Hemen kahvaltıyı hazırlayıp canlarıyle vedalaşacak işe doğru yola koyulacaktı.Çok uzun bir yolculuk gerekiyordu işe ulaşması için.Bir müteahhitin bütün taşeron işlerini o yapıyor ve de çok yoruluyordu.Çünkü işlerin hesabı kitabı çizimi taşıması her şeyi ona aitti…
Kahvaltıyı uzun uzadıya sohbet ederek yapan bir uslubu gençliğinden beri sürdürebilen,güngörmüş,iyi terbiye almış dürüst,yalansız,gerçekçi bir aile resiydi.Elif'in suskunluğu ,Berzanın durgunluğu kahvaltının pek de alışagelmiş geleneğinden değildi.Baba,espriler yaparak,zamanı durdurmaya yönelik falsoler yapsa da zaman onunda ellerinden akıp inine,ait olduğu yere doğru akıp gidecekti…
Kayalıklar üzerinden bakıldığında şahinlerin üşüştüklerini ve o derin vadiye doğru süzülüp kaybolduklarını görebiliyordunuz.Karanlık sise,sis yeşile özeniyor ve evladı fatihan olup akıyordu Aladağın üzerine…İstanbul'un en sessiz yaylasıydı!..
Baba; Cüneyd Bey,siyah zeytinin faydalarını lezzetli lezzetli anlatıyor,arada bala bakıp ^Ah ne olaydı Salamon kardeş,sen satmayaydın İsa'as.mı ^diye dertleniyordu.^İsa as.'mın havarilerinden en çok sevdiği havarisi 30 Gümüşe kana buladın kaderini,tarlanı…Oysa sana zeytin dalında sevgi yeşertip,barışı anımsatan,zeytin tadında;sufizmi yaşatan o mübareği nasılda üzüp,ihanet edebildinki?Bu kadar mı açtın?Aç öleydinde şerefinle giderdin hiç olmazsa^ diye iç geçirerek son çayını da hızlıca yudumlayarak siyah potinlerini giyip evden çabucak çıkıvermişti…
Günün Sözü:Selam,yüreğinde sevgi büyütttükten sonra yitik düşen mazlumların üzerine olsun!MSÖ
Günün Şarkısı: Ahmet Kaya – Lili Marlen Türküsü
Günün Atasözü:Mazlumun öç alma günü, zalimin zulmettiği günden daha korkunçtur.
Günün Şairi: Yusuf Hayaloğlu/Bir Anka Kuşu
Haftanın İzlenmesini Tavsiye Ettiğimiz TV Programı: TRT 1/22:45/Yabancı Sinema (Baba)
Adana Press - Adana'nın haber merkezi
İmza:
Elif Üşüyordu / Siyah Zeytin
Hava eskisinden de soğuktu.Havanın kendisi üşümeye başlamıştı galiba!Yeryüzünün renkleri asilliğini kaybettiği günleri çoktan geride bırakmıştı ve yine akşam olmuştu işte!Berzanın dilindeki türkü eskimeyen zamanlara aitlik hissi uyandırıyordu. Ne olmuştu da o gün hem berzada hem de elif de aksilik ve tuhaflık bütünleşmişti?…
Sabah sofranın başında yine eski Urfanın eski kaçakçı kervanlarından özel sipariş edilmiş çayı ile güne,güneşe;aydınlığın en berrak haliyle bizleri selamladığı ana kavuşmanın heycanı ile çaylar yudumlanıyordu.Baba,yine en erken uyananıydı ailenin.Hemen kahvaltıyı hazırlayıp canlarıyle vedalaşacak işe doğru yola koyulacaktı.Çok uzun bir yolculuk gerekiyordu işe ulaşması için.Bir müteahhitin bütün taşeron işlerini o yapıyor ve de çok yoruluyordu.Çünkü işlerin hesabı kitabı çizimi taşıması her şeyi ona aitti…
Kahvaltıyı uzun uzadıya sohbet ederek yapan bir uslubu gençliğinden beri sürdürebilen,güngörmüş,iyi terbiye almış dürüst,yalansız,gerçekçi bir aile resiydi.Elif'in suskunluğu ,Berzanın durgunluğu kahvaltının pek de alışagelmiş geleneğinden değildi.Baba,espriler yaparak,zamanı durdurmaya yönelik falsoler yapsa da zaman onunda ellerinden akıp inine,ait olduğu yere doğru akıp gidecekti…
Kayalıklar üzerinden bakıldığında şahinlerin üşüştüklerini ve o derin vadiye doğru süzülüp kaybolduklarını görebiliyordunuz.Karanlık sise,sis yeşile özeniyor ve evladı fatihan olup akıyordu Aladağın üzerine…İstanbul'un en sessiz yaylasıydı!..
Baba; Cüneyd Bey,siyah zeytinin faydalarını lezzetli lezzetli anlatıyor,arada bala bakıp ^Ah ne olaydı Salamon kardeş,sen satmayaydın İsa'as.mı ^diye dertleniyordu.^İsa as.'mın havarilerinden en çok sevdiği havarisi 30 Gümüşe kana buladın kaderini,tarlanı…Oysa sana zeytin dalında sevgi yeşertip,barışı anımsatan,zeytin tadında;sufizmi yaşatan o mübareği nasılda üzüp,ihanet edebildinki?Bu kadar mı açtın?Aç öleydinde şerefinle giderdin hiç olmazsa^ diye iç geçirerek son çayını da hızlıca yudumlayarak siyah potinlerini giyip evden çabucak çıkıvermişti…
Günün Sözü:Selam,yüreğinde sevgi büyütttükten sonra yitik düşen mazlumların üzerine olsun!MSÖ
Günün Şarkısı: Ahmet Kaya – Lili Marlen Türküsü
Günün Atasözü:Mazlumun öç alma günü, zalimin zulmettiği günden daha korkunçtur.
Günün Şairi: Yusuf Hayaloğlu/Bir Anka Kuşu
Haftanın İzlenmesini Tavsiye Ettiğimiz TV Programı: TRT 1/22:45/Yabancı Sinema (Baba)
Adana Press - Adana'nın haber merkezi
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler:(1): Mahir Emre K.,
Cevap:Muhammet Sıddık Özdemir Öğretmenimizden Hikayeler (1.4.2014 23:05:35)
güzeldi öğretmenim, elinize sağlık.
İmza:
güzeldi öğretmenim, elinize sağlık.
İmza:
Bu mesaja teşekkür edenler: