Şiir Defteri..

Cevap:Şiir Defteri.. (8.5.2013 23:54:05)

Arkadaş Zekai Özger'i belki fazla bilen olmaz ama bestelenen şiirleri tanıdık geldi değil mi ?
Kendisi 25 yaşında başına aldığı bir darbe sonucu beyin kanaması geçirerek ölmüştür...
Bu kadar genç yaşında ardında daha neler yazabileceğini işaret eden şiirler bırakarak.

İmza:Çünkü tarihin en güzel yerinde, Son sözünü hep direnenler söyler

Cevap:Şiir Defteri.. (9.5.2013 00:31:03)

 Alıntı


Arkadaş Zekai Özger'in şiirleri ile 17 yaşında tanışmıştım. Şiirlerinde verdiği hislerden başka helvanın sadece kahvaltılık bir gıda olmadığını da Arkadaş Zekai'den öğrendim. Ne zaman helvayı katık etsem derme çatma bir balkonda otururken düşlerim O'nu.

H. Hüseyin Korkmazgil'in şiirinin bestesine link verememiştim, bu şiire bari vereyim.

Yorum'un yorumuyla Aşkla Sana (İsyan Olsun)

İmza:

Cevap:Şiir Defteri.. (9.5.2013 09:52:38)


KİMİ SEVSEM SENSİN

kimi sevsem sensin / hayret
sevgi hepsini nasıl değiştiriyor
gözleri maviyken yaprak yeşili
senin sesinle konuşuyor elbet
yarım bakışları o kadar tehlikeli
senin sigaranı senin gibi içiyor
kimi sevsem sensin / hayret
senden nedense vazgeçilemiyor

her şeyi terk ettim / ne aşk ne şehvet
sarışın başladığım esmer bitiyor
anlaşılmaz yüzü koyu gölgeli
dudakları keskin kırmızı jilet
bir belaya çattık / nasıl bitirmeli
gitar kımıldadı mı zaman deliniyor
kimi sevsem sensin / hayret
kapıların kapalı girilemiyor

kimi sevsem sensin / senden ibaret
hepsini senin adınla çağırıyorum
arkamdan şımarık gülüşüyorlar
getirdikleri yağmur / sende unuttuğum
hani o sımsıcak iri çekirdekli
senin gibi vahşi öpüşüyorlar
kimi sevsem sensin / hayret
in misin cin misin anlamıyorum

ATTİLA İLHAN



İmza:"şimdi elini vicdanına koy...bulamadın değil mi..?"

Cevap:Şiir Defteri.. (10.5.2013 12:19:40)

SULTAN-I YEGÂH

şamdanları donanınca eski zaman sevdalarının
başlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhın
nemli yumuşaklığı tende denizden gelen âhın
gizemli kanatları ruhta ölüm karanlığının
başlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhın

yansıyan yaslı gülüşmelerdir karasevdalı suda
bülbüller kırılır umutsuzluktan yalnızlık korusunda
eylem dağılmış gönül tenha çalgılar kış uykusunda
ölümün tartışılmazlığı nihayet anlaşılsa da
başlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhın

bir başkasının yaşantısıdır dönüp arkamıza baksak
çünkü yaşadıklarımız başkasının yargısına tutsak
su yasak rüzgâr yasak açık kapılar yasak
belki bu karanlıkta yasakları yasaklasak
başlar ay doğarken saltanatı sultan-ı yegâhın

ATTİLA İLHAN



İmza:"şimdi elini vicdanına koy...bulamadın değil mi..?"

Cevap:Şiir Defteri.. (10.5.2013 12:46:07)

Ben Nazım değilim!
Bu yüzden;
Hikmetli sözler söyleyemem,
Memleketimi yad edemem.

Necip milletimin,
Fazıl bir derdi de değilim.
Kaldırımlarda yürür geçerim.

Ne İstiklali anlatabilirim.
Ne de Çanakkale Şehitlerini,
Dedim ya Nazım değilim!
Ersoyluyum.
Lakin bu işin eri değilim.

Karacaoğlan değil
Karaca bir oğlanım sadece.
Kırık sazı elinde...

Ne aşığım Veysel gibi
                 Yemen ellerinde
Ne de Leyla'nın Mecnun'u
                  bu hayat çölünde.

...

Keşke diyorum keşke!
Yunus'un elinde taşıdığı
            odunun parçası olsaydım.
Çünkü Taptuk'un kapısından giremezdi,
Odunun eğrisi bile...


Murat Canbolat

Şairimizi tanıyalım: 1978 Alaca doğumludur. 2001 yılında Kırıkkale'de öğretmenliğe başlamıştır. Çorum'un Mecitözü ilçesinden sonra Alaca'da öğretmenlik mesleğine devam etmektedir. Çeşitli gazete ve dergilerde şiirleri yayınlanan Murat Canbolat, şiirlerinde fabl metodunun kendine özgü yorumuyla insani erdemleri ele alması ile dikkat çekmektedir.

İmza:

Cevap:Şiir Defteri.. (10.5.2013 22:13:16)

KİMİN VAR Kİ

Kimi bekliyorsun hala,
Evinden kitaplarından uzakta mısın
Arada bir telefon et kendine
Kendine mektuplar yaz yanıt beklemeden
Kartlar gönder kendine her gittiğin uzaklardan
Sevgilim diye başlayıp öperim diye biten
Senin senden başka kimin var ki arasın
İnince trenden ya da uçaktan yalnızlığın
Sevinçle karşıla yanlızlığını garlarda hava alanlarında
Ayrılışlarda da sarılıp öpüş yanlızlığınla
Ugurla kendi kendini dönüşsüz yolculuklara
Bekle kendini uzak yolculuklardan dönersin diye
Senin senden başka kimin var ki beklesin
İçki masalarında bir başına mısın
Kendinleysen yetmelisin kendine
Çoğaltıp yanlızlığını konuş bir çok kendinle
Kaldır içki bardağını kendi şerefine
Ağlaşarak gülüşerek tartışarak kendile
Senin senden başka kimin var ki bulasın
Düşmanlarının saldırılarından yuvarlandıkça yerlere
Tutup kendi saçlarından kaldır kendini
Seni sana bildirecek kimsen yok başka kendinden
Ölünce senin bile haberin olmayacak öldüğünden
Haber ver kendine ki öldüğünü bilesin
Kimin var ki senin sana öldüğünü söylesin
Kendi kendinin hem konuğu hem ev sahibisin
Zamanın varken ağırla kendini sarılıp öperek
Biliyorsun nasıl olsa yakın o gelecek
Kimileri diyecek
Daha şimdiden sev kendini sev kendini SEVVVV
Kimin var ki senin seni senden başka sevecek..


Aziz NESİN

İmza:"şimdi elini vicdanına koy...bulamadın değil mi..?"

Cevap:Şiir Defteri.. (11.5.2013 09:29:26)

Beni candan usandırdı cefâdan yâr
usanmaz mi?
Felekler yandı âhımdan murâdım şem'i
yanmaz mi? Kamu bîmârına cânân deva-yı derd eder
ihsan
Niçün kılmaz bana derman beni bîmar
sanmaz mı? Şeb-i hicran yanar cânım döker kan
çeşm-i giryânım
Uyarır halkı efgânım kara bahtım
uyanmaz mı? Gül-i ruhsârına karşu gözümden kanlu
akar su
Habîbim fasl-ı güldür bu akar sular
bulanmaz mı? Gâmım pinhan tutardım ben dediler
yâre kıl rûşen
Desem ol bî-vefâ bilmem inanır mı
inanmaz mı? Değildim ben sana mâil sen ettin aklımı
zâil
Beni tan eyleyen gafîl seni görgeç
utanmaz mı? Fuzûlî rind-i şeydâdır hemîşe halka
rüsvâdır
Sorun kim bu ne sevdâdır bu sevdâdan
usanmaz mı? Fuzuli

İmza:

Cevap:Şiir Defteri.. (12.5.2013 12:18:08)

Anne
İlk kundağın
Ben oldum, yavrum;
İlk oyuncağın
Ben oldum.

Acı nedir
Tatlı nedir... bilmezdin
Dilin damağın
Ben oldum.
Elinin ermediği
Dilinin dönmediği
Çağlarda, yavrum
Kolun kanadın
Ben oldum
Dilin dudağın
Ben oldum.

Belki kıskanırlar diye
Gördüklerini
Sakladım gözlerden
Gülücüklerini...
Tülün duvağın
Ben oldum!

Artık isterlerse adımı
Söylemesinler bana
'Onun Annesi' diyorlar...
Bu yeter sevgilim bu yeter bana!

Bir dediğini
İki etmiyeyim diye
Öyle çırpındım ki
Ve seni öyle sevdim sana
O kadar ısındım ki
Usanmadım, yorulmadım, çekinmedim
Gün oldu kırdın...
İncinmedim;
İlk oyuncağın
Ben oldum.. Yavrum
Son oyuncağın
Ben oldum...

Layık değildim
Layık gördüler
Annen oldum yavrum
Annen oldum!


Arif Nihat Asya

İmza:

Cevap:Şiir Defteri.. (12.5.2013 16:12:30)

(İhtikar, vurgun, hırsızlık, suiistimal gittikçe yayılmıştı. Toplum inim inim inlerken, çalıp çırpıp çeşitli vurgunlarla zengin olanlar, devletin imkanlarını suistimal edenler çoğaldıkça çoğalıyordu. Tevfik Fikret'in ifadesiyle, devletin ve milletin her şeyi yağmalanıyordu. Zavallı Rübab-ı Şikeste şairi şaşkınlık, hiddet ve nefret içindeydi. Eline kalemini aldı ve çok kısa bir süre içinde ülkeyi ve milleti perişan bir hale getiren İttihat ve Terakki yöneticilerine, soyguncu ve vurgunculara karşı 'Yağma Sofrası' anlamına gelen, meşhur Han-ı Yağma adlı şiirini yazdı.)

Han-ı Yağma

Bu sofracık, efendiler, ki -iltikama muntazır
Huzurunuzda titriyor- şu milletin hayatıdır;
Şu milletin ki muztarib, şu milletin ki muhtazır,
Fakat sakın çekinmeyin, yiyin, yutun, hapır hapır.

Yiyin efendiler, yiyin; bu han-ı iştiha sizin;
Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin!

Efendiler! Pek açsınız, bu çehrenizde bellidir;
Yiyin, yemezseniz bugün, yarın kalır mı, kim bilir?
Şu nadi-i niam, bakın, kudumunuzla müftahir,
Bu hakkıdır gazanızın, evet, o hakk da elde bir!

Yiyin efendiler, yiyin; bu han-ı zi-safa sizin;
Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin!

Bütün bu nazlı beylerin, ne varsa ortalıkta say:
Haseb, neseb, şeref, şataf, oyun, düğün, konak, saray
Bütün sizin, efendiler, konak, saray, gelin, alay
Bütün sizin, bütün sizin, hazır hazır, kolay kolay

Yiyin efendiler, yiyin; bu han-ı iştiha sizin;
Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin!

Büyüklüğün biraz ağır da olsa hazmı, yok zarar,
Gurur-ı ihtişamı var, sürür-ı intikamı var.
Bu sofra iltifatınızdan işte ab u tab umar;
Sizin bu baş, beyin, ciğer, bütün şu kanlı lokmalar.

Yiyin efendiler, yiyin, bu han-ı can-feza sizin;
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!

Verir zavallı memleket, verir ne varsa; malını
Vücüdunu, hayatını, ümidini, hayalini;
Bütün ferag-ı halini, olanca şevk-ı balini
Hemen yutun, düşünmeyin haramını, helalini.

Yiyin efendiler, yiyin; bu han-ı iştiha sizin;
Doyunca, tıksırınca, patlayıncaya kadar yiyin!

Bu harmanın gelir sonu, kapıştırın gider ayak:
Yarın bakarsınız söner, bugün çıtırdayan ocak;
Bugünkü miğdeler kavi bugünkü çorbalar sıcak,
Atıştırın, tıkıştırın, kapış kapış, çanak çanak…

Yiyin efendiler, yiyin; bu han-ı pür-neva sizin;
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!…

                                       Tevfik FİKRET

CEM KARACA-YİYİN EFENDİLER YİYİN
http://www.youtube.com/watch?v=HdFzrqrXuVY




İmza:

Bu mesaja teşekkür edenler:(2): Deniz Deniz, Scorpion Fire,

Cevap:Şiir Defteri.. (12.5.2013 16:30:00)

ANA KALBİ
HER ACI GÜNÜMDE ÇAĞIRDIM SENİ
YILLARCA BAĞRINA BASMIŞTIN BENİ
HİÇ UNUTURMUYUM ANAM BEN SENİ
BİR GÜNAHIM VARSA AFFEYLE BENİ
ANAM, ANAM DERDİME YANAN ANAM
ANAM, GARİP ANAM, CEFAKÂR ANAM
SEN YOKSANDA KALBİN BENİMLE YAŞAR
ANA KALBİDİR BU ARDINDAN KOŞAR
KALBİMİ, KALBİNE BAĞLAYAN ANAM
BENİMDE BU KALBİM SENİNLE YAŞAR.



İmza:İnsanların kanatları yok,insanların kanatları yüreklerinde.          N.H. RAN